Nieczęsto to robię ale dziś zdobędę się na osobiste wyznanie: kiedy dowiedziałam się że urodzę syna kamień spadł mi z serca i odetchnęłam z ulgą. Zarówno te kila dobrych lat temu jak i teraz uważam że wychowanie młodej kobiety w dzisiejszych czasach jest wyczynem któremu nie wiem czy bym podołała.
Świat w którym żyjemy jest pełen pułapek i niebezpieczeństw na które bardziej (oczywiście moim zdaniem) narażone są dziewczynki. Potrzeba niezwykłej mądrości, uwagi i cierpliwości aby przeprowadzić córkę przez ten gąszcz pokus, fałszywych autorytetów, szybkich przyjemności.

Tego tematu dotyka książka "Dziewczynki ze Świata Maskotek" fińskiej pisarki Anji Stellman. Jej bohaterką jest 14 -letnia Jasmin która wraz z koleżanką oddaje się dojrzałym mężczyznom w elitarnym klubie działającym pod przykrywką sklepu ze zwierzętami. Na jego tyłach funkcjonuje sprawnie działający dom publiczny który swoim klientom oferuje młodziutki, najczęściej niepełnoletnie dziewczęta.

Pytaniem które przewija się tu jest pytanie "dlaczego?". Dlaczego Jasmina zdecydowała się na kupczenie własnym ciałem. Dla pieniędzy? Dla adrenaliny? Aby zagłuszyć ból po śmierci ojczyma? Aby uciec z pustego domu gdzie matka nie ma dla niej czasu bo wiecznie pracuje?

Anja Snellman opowiada tę historię z perspektywy Jasminy, jej matki i młodego cudzoziemca który przez rok pełnił funkcję pomocnika w klubie. Te trzy opowieści przeplatają się ze sobą ukazując świat dziecięcej pornografii z kilku perspektyw.
Największe wrażenie zrobiła na mnie opowieść matki, która mimo ciężkich kolei losów (rozwód, śmierć kolejnego męża) starała się angażować w życie Jasminy. Jednak los pokazał że niewystarczająco i już zawsze musiała żyć z poczuciem winy że zawiodła jako matka.

To książka niezwykle przytłaczająca, bolesna i dająca nam rodzicom do myślenia. W moim odczuciu jednak bardzo chaotyczna bo nie raz gubiłam się w tych narracjach i przeskokach czasowych jakie zastosowała autorka.
Długi epilog ukazujący dzieje prostytucji "w pigułce" uważam za zbędny i mimo wszystko mający niewiele wspólnego z przesłaniem książki.

Lektura ku przestrodze.

Nieczęsto to robię ale dziś zdobędę się na osobiste wyznanie: kiedy dowiedziałam się że urodzę syna kamień spadł mi z serca i odetchnęłam z ulgą. Zarówno te kila dobrych lat temu jak i teraz uważam że wychowanie młodej kobiety w dzisiejszych czasach jest wyczynem któremu nie wiem czy bym podołała.
Świat w którym żyjemy jest pełen pułapek i niebezpieczeństw na które...