Chyba już wiecie, że jestem wielbicielką powieści dla młodzieży, chociaż mój wiek absolutnie tego nie uzasadnia;). Czytam zarówno te współczesne, jak i te nieco "podstarzałe". Po raz kolejny stwierdzam, że także to, co powstało dawno temu, może być mądre, urokliwe, zabawne, wartościowe i choć w części nadal aktualne. Nawet jeśli dzieje się w latach 50-tych.

Judyta Jelonek, szesnastolatka, uważa się za niezwykle dorosłą, świadomą świata i jego zasad, a tak naprawdę jest wciąż dziecinna i bardzo naiwna... Łatwo przewidzieć, jakie mogą być tego skutki - wszystkie decyzje, które Judyta podejmuje i uważa za słuszne, okazują się albo zabawną pomyłką, albo straszliwą w skutkach porażką, która całemu otoczeniu przysparza siwych włosów... Judyta sprawia kłopoty sobie i innym, i ma też problemy z wyciąganiem wniosków ze swojego zachowania. W końcu taka mądra, dojrzała i odpowiedzialna osoba jak ona wie wszystko najlepiej... Jeśli dodamy do tego skłonności panny Jelonek do obrażania się i ujmowania honorem... Efekt może być naprawdę piorunujący.

Podczas czytania tej rewelacyjnej powieści śmiałam się wielokrotnie, ale najczęściej miałam ochotę dziewczynę udusić... Opis jej wszystkich perypetii i rodzinnych zawirowań sprawił mi ogromną frajdę. Kolejnym plusem jest świetnie oddany klimat tamtych czasów, a także humor, który sprawił, że wiele scen pozostanie mi w pamięci na bardzo długo.

Polecam z całego serca - cudowna książka.

Chyba już wiecie, że jestem wielbicielką powieści dla młodzieży, chociaż mój wiek absolutnie tego nie uzasadnia;). Czytam zarówno te współczesne, jak i te nieco "podstarzałe". Po raz kolejny stwierdzam, że także to, co powstało dawno temu, może być mądre, urokliwe, zabawne, wartościowe i choć w części nadal aktualne. Nawet jeśli dzieje się w latach 50-tych.

Judyta Jelonek,...