Akcja książki rozgrywa się na przestrzeni kilku miesięcy w norweskiej stolicy – Oslo. Pewnego wrześniowego dnia Karen Borg spacerując z psem nad rzeką Aker znajduje zwłoki młodego mężczyzny , którego brutalnie zastrzelono. Niedługo po tym zdarzeniu policja zatrzymuje w centrum miasta podejrzanego mężczyznę w zakrwawionym ubraniu, który mówiąc po norwesku z obcym akcentem odmawia wszelkich wyjaśnień. Wg ustaleń policji zatrzymany jest Holendrem, który studiuje w Norwegii i nazywa się Han von der Kerch .Jego osoba jest skojarzona z brutalnym morderstwem nad rzeką. Han, gdy tylko dowiaduje się ,że zwłoki odkrywa pani adwokat prosi stanowczo o rozmowę z Karen i postanawia tylko jej złożyć wszelkie wyjaśnienia. Gdy Borg zjawia się w areszcie Kerch przyznaje się jej do zabójstwa oraz do bycia kurierem narkotykowym.

Niedługo po tym zdarzeniu zostaje zamordowany 40-letni adwokat Hans A. Olsen. Prowadząca dochodzenie śledcza z Komendy Okręgowej Policji Hanne Wilhelmsen czuje intuicyjnie, że oba zabójstwa coś ze sobą łączy i tym tropem postanawia prowadzić śledztwo. Również przydatna dla niej staje się wiadomość ,że pewien adwokat z stołecznej palestry ma powiązanie z przemytem narkotyków na dużą skalę i być może stoi nawet na czele gangu. Sprawa zaczyna nabierać rumieńców , a pracująca w niedzielny poranek w budynku komendy Hanne zostaje brutalnie pobita, zaś akta sprawy skradzione. Jest w nich notatka prywatna , która po odkryciu przez winnych może zagrozić też bezpieczeństwu Karen . Hanne po dojściu do siebie zaczyna intensywne dochodzenie w którym pomaga jej młodszy prokurator policji Hakon Sand , będący równocześnie kolegą ze studiów i dobrym przyjacielem Karen. Tropy prowadzą do czołowych członków oslowskiej adwokatury . Czy Hanne i Hakonowi uda się pokonać tak trudnych i sprytnych przeciwników ?

Akcja książki rozgrywa się na przestrzeni kilku miesięcy w norweskiej stolicy – Oslo. Pewnego wrześniowego dnia Karen Borg spacerując z psem nad rzeką Aker znajduje zwłoki młodego mężczyzny , którego brutalnie zastrzelono. Niedługo po tym zdarzeniu policja zatrzymuje w centrum miasta podejrzanego mężczyznę w zakrwawionym ubraniu, który mówiąc po norwesku z obcym akcentem...

Chciwość jest największym wrogiem przestępcy. Kluczem do sukcesu jest umiar.

Lepszy jest strumień ograniczonego zysku niż pokuszenie się na wielki skok.

Prawda zawsze jest dobrze ukryta.

Dobra informacja to najlepsza ochrona przed złą informacją.

Chciwość jest największym wrogiem przestępcy. Kluczem do sukcesu jest umiar.

Lepszy jest strumień ograniczonego zysku niż pokuszenie się na wielki skok.

Prawda zawsze jest dobrze ukryta.

Dobra informacja to najlepsza ochrona przed złą informacją.

Czytałam ciekawsze książki autorki. "Ślepa bogini" jest bardzo przeciętna a chwilami wręcz nużąca. Akcja drepcze w miejscu i tylko od czasu do czasu następuje jakaś akcja. A fabuła rozgrywa się w światku narkotykowym i prawniczym co powinno zwiastować szybką akcję i narastające napięcie. Tego mi tu brakuje. I mimo wysiłków nie udało mi się polubić głównej bohaterki, policjantki śledczej Hanne. . To oczywiście nie znaczy, że gdy w moje ręce wpadnie inna pozycja to jej nie przeczytam. Zawsze daję kolejną szansę.

Czytałam ciekawsze książki autorki. "Ślepa bogini" jest bardzo przeciętna a chwilami wręcz nużąca. Akcja drepcze w miejscu i tylko od czasu do czasu następuje jakaś akcja. A fabuła rozgrywa się w światku narkotykowym i prawniczym co powinno zwiastować szybką akcję i narastające napięcie. Tego mi tu brakuje. I mimo wysiłków nie udało mi się polubić głównej bohaterki,...

"Ślepą Boginię" bardzo, ale to bardzo ciężko się czytało... Jak na książkę kryminalną, to bardzo się zawiodłam, miałam inne oczekiwania wobec niej. W powieści praktycznie nic się dzieje sprawy ciągną się i ciągną... Raczej nie zamierzam sięgać po kolejne książki z tej serii.

"Ślepą Boginię" bardzo, ale to bardzo ciężko się czytało... Jak na książkę kryminalną, to bardzo się zawiodłam, miałam inne oczekiwania wobec niej. W powieści praktycznie nic się dzieje sprawy ciągną się i ciągną... Raczej nie zamierzam sięgać po kolejne książki z tej serii.

Przyjemna książka, choć z początku ciężko nic było przekonać się do niej. Na jesienne wieczory w sam raz.

Przyjemna książka, choć z początku ciężko nic było przekonać się do niej. Na jesienne wieczory w sam raz.

Książka otwierająca serię o Hanne Wilhelsmen, której w ogóle nie polubiłam... Tak naprawdę tę książkę udało mi się przeczytać tylko dzięki Sandowi i Karen, bo to oni byli najciekawszymi postaciami tej książki! Cały wątek śledztwa był słaby. Liczyłam, że będzie to bardziej zaplątane, tajemnicze, a nie było i odkrywanie kolejnych szczegółów w ogóle nie sprawiało mi żadnego zaskoczenia, nie było "wow", no wiadomo, że pod koniec trochę się zadziało, ale książka ogólnie słaba.

Książka otwierająca serię o Hanne Wilhelsmen, której w ogóle nie polubiłam... Tak naprawdę tę książkę udało mi się przeczytać tylko dzięki Sandowi i Karen, bo to oni byli najciekawszymi postaciami tej książki! Cały wątek śledztwa był słaby. Liczyłam, że będzie to bardziej zaplątane, tajemnicze, a nie było i odkrywanie kolejnych szczegółów w ogóle nie sprawiało mi żadnego...

Początek bardzo obiecujący, ale potem lekko nudnawo.

Początek bardzo obiecujący, ale potem lekko nudnawo.

wahałam się co napisać w recenzji, w sumie chyba nawet nie powinnam jej pisać, bo książka przeszła u mnie bez emocji.
Jak wiele książek tej autorki coś we mnie zostawiło to ta przeszła i mineła.

wahałam się co napisać w recenzji, w sumie chyba nawet nie powinnam jej pisać, bo książka przeszła u mnie bez emocji.
Jak wiele książek tej autorki coś we mnie zostawiło to ta przeszła i mineła.

Głównymi bohaterami tej powieści są prokurator Hakon i policjantka śledcza Hanne. Razem pracują oni nad sprawą brutalnego morderstwa, które przeradza się w śledztwo narkotykowej mafii. Bohaterowie odkrywają, że zamieszani w tę sprawę są norwescy adwokaci.
I to tyle jeśli chodzi o fabułę. Tyle, bo w tej książce właściwie nie dzieje się nic ciekawego. Czytelnik wie, że bandytów jest dwóch i jednego z nich od razu otrzymuje. Na rozpoznanie głównego szefa narkotykowego gangu trzeba jeszcze poczekać - dopiero na koniec sprawa wyjaśnia się zupełnie. ,,Ślepa bogini" ciągnie się przez trzysta stron, ale ani razu nie wzbudza mojego zainteresowania. Czytam, przerzucam kartki, mielę i nic poza tym. Owszem, pojawia się gdzieś tam zmyłka, ale w ciągu całej powieści tylko raz autorka próbuje zwieść czytającego. Wszystko w tej lekturze jest miałkie, łącznie z bohaterami. Nie wzbudzają żadnych, ale to żadnych uczuć w odbiorcy powieści. Nic. Po prostu są, wypowiadają jakieś kwestie i tyle.
Również akcja w ,,Ślepej bogini" kuleje. Są tam jakieś obserwacje prowadzone, bohaterowie nad czymś dumają, ewentualnie popijają wino (mam wrażenie, że na co drugiej kartce w książkowej rzeczywistości trwa piątek, bohaterowie mają weekend, są zmęczeni, ale uparcie dążą - tu: rozmyślają o sprawie).
Taka sobie ta ,,Ślepa bogini".

Głównymi bohaterami tej powieści są prokurator Hakon i policjantka śledcza Hanne. Razem pracują oni nad sprawą brutalnego morderstwa, które przeradza się w śledztwo narkotykowej mafii. Bohaterowie odkrywają, że zamieszani w tę sprawę są norwescy adwokaci.
I to tyle jeśli chodzi o fabułę. Tyle, bo w tej książce właściwie nie dzieje się nic ciekawego. Czytelnik wie, że...

Pierwszy tom z cyklu śledczej z Komendy Okręgowej w Oslo, który nie do końca przypadł mi do gustu. Z początku nie poczułam żadnej "więzi" z główną bohaterką Hanne, ale taka głupota jak sympatia nie może przekreślić fascynującej fabuły. Dałam głównej bohaterce jeszcze jedną szansę i pozostałe tomy z tego cyklu utwierdziły mnie w przekonaniu, że pierwsze wrażenie było mylne. Hanne to naprawdę bardzo ciekawa bohaterka, która posiada niebywałą intuicję. Moim zdaniem warto wytrwać do końca cyklu i dopiero ocenić, czy ta książka jest czegoś warta czy nie.

Pierwszy tom z cyklu śledczej z Komendy Okręgowej w Oslo, który nie do końca przypadł mi do gustu. Z początku nie poczułam żadnej "więzi" z główną bohaterką Hanne, ale taka głupota jak sympatia nie może przekreślić fascynującej fabuły. Dałam głównej bohaterce jeszcze jedną szansę i pozostałe tomy z tego cyklu utwierdziły mnie w przekonaniu, że pierwsze wrażenie było mylne....