"Listy" Tolkiena to pierwsza tego typu książka, jaką miałem okazję przeczytać. Zbiór liczący 354 listy (703 strony) z przypisami (dodatkowe 46 stron) zacząłem czytać w lutym. Nie jest to lektura, którą uważam, że można pochłonąć jak normalną powieść, toteż czytanie rozciągnęło mi się na parę miesięcy, bo dawkowałem sobie po kilka listów dziennie, a często i tygodniowo. Listy na ogół są korespondencją z wydawcami, przyjaciółmi i rodziną, a nawet z fanami. Odnoszą się w dużej mierze do najważniejszych dzieł, czyli "Władcy Pierścieni", "Hobbita" i "Silmarillionu", rzadziej "Rudego Dżila i jego psa" i innych, gdzie Tolkien często wyjaśnia wiele kwestii poruszanych przez adresatów listów związanych z powstawaniem tych książek, znaczeniem konkretnych fragmentów, nazewnictwem miejsc i postaci, oraz innych związanych z interpretacją Śródziemia. W trakcie lektury możemy poznać Tolkiena jako profesora, osobę mocno wierzącą, przyjaciela i przede wszystkim kochającego ojca, dla którego rodzina jest najważniejsza.

Co mnie skłoniło do przeczytania listów? Tylko i wyłącznie uwielbienie do Śródziemia i autora, który go stworzył. Ciekawe doświadczenie, które przybliżyło mi postać autora chyba najbardziej jak się tylko da, bo poprzez prywatną korespondencję, którą pewnie sam nigdy by się z nikim nie podzielił. Nie wydaje mi się, abym kiedykolwiek miał jeszcze sięgnąć po tego typu literaturę. Jedynym odstępstwem mogła by być taka forma książki wydana z udziałem Stephena Kinga, ale jako że King żyje i ma się dobrze (oby jak najdłużej!), i raczej nie jest chętny ku powstaniu takiej książki, nie muszę sobie na razie zaprzątać tym głowy. Książkę "Listy" natomiast mogę polecić fanom Tolkiena, bo to przede wszystkim do nich jest ona kierowana. Cała reszta czytelników raczej nie wyniesie z niej za wiele korzyści. ;)

"Listy" Tolkiena to pierwsza tego typu książka, jaką miałem okazję przeczytać. Zbiór liczący 354 listy (703 strony) z przypisami (dodatkowe 46 stron) zacząłem czytać w lutym. Nie jest to lektura, którą uważam, że można pochłonąć jak normalną powieść, toteż czytanie rozciągnęło mi się na parę miesięcy, bo dawkowałem sobie po kilka listów dziennie, a często i tygodniowo....