Oba utwory powstały w zasadzie w zaledwie trzyletnim odstępie czasu (GP-1967, KF- 1970) a mimo to różnią się zasadniczo. Na dobrą sprawę nie wiem czemu umieszczono je w jednej książce, ale zostawmy to.
GP traktuje o fikcyjnym wielkim amerykańskim przedsięwzięciu, które autor porównuje do projektu Manhattan (który jak wiadomo dotyczył bomby atomowej). Projekt ten to właśnie Głos Pana czyli Masters Voice w skrócie MAVO. Dotyczy on otrzymania od obcej cywilizacji coś jakby listu nadanego w postaci strumienia neutrinów. Na podstawie uzyskanej informacji, która zawiera przepis na plazmę ochrzczoną Żabim Skrzekiem prowadzone są dalsze badania.
Główny bohater to młody matematyk, ma także swój udział w projekcie wśród licznego grona fachowców.
GP to powieść trudna i dość męcząca. Według mnie jest to rodzaj hard SF, który dość trudno sobie przyswoić ze względu na dużą liczbę fachowych pojęć z różnych dziedzin wiedzy, bądź też z ich styku.
Mimo wszystko czuję satysfakcję z przeczytania utworu choć nie wiem czy udało mi się objąć rozumem wizję autora.
KF to natomiast rodzaj czarnego humoru traktującego o wizji przyszłości za pół wieku. Młody naukowiec przyjeżdża do obcego kraju na kongres naukowy dotyczący przyszłości świata. Najpierw wskutek zawirowań rzeczywistości budzi się w ciele Murzynki a następnie rudobrodego mężczyzny. Następnie postanawia poddać się hibernacji i budzi się w roku 2039. W tym świecie, opanowanym przez roboty i przeludnionym stopniowo zanika znaczenie jednostki. Nie opłaca się również pracować gdyż w tak zautomatyzowanej rzeczywistości prawie wszystko za człowieka wykonują roboty. Na świecie panuje idealny ład i harmonia ale to tylko pozory. Głównemu bohaterowi udaje się dojść prawdy- tak piekny świat jest tylko ułudą wywołaną przez maskony, silne środki maskujące rzeczywistość. Jak zakończy się ta przygoda?
KF podobał mi się troch bardziej od GP a to za sprawą klarowniejszego języka i przejrzystszej treści. Wizja przyszłości przedstawiona w książce może trochę przerażać, ale ja mimo to świetnie się bawiłem. Lem pisząc dwa tak różne utwory dał popis wszechstronności i erudycji. Serdecznie polecam. Ocena bardzo dobra.

Oba utwory powstały w zasadzie w zaledwie trzyletnim odstępie czasu (GP-1967, KF- 1970) a mimo to różnią się zasadniczo. Na dobrą sprawę nie wiem czemu umieszczono je w jednej książce, ale zostawmy to.
GP traktuje o fikcyjnym wielkim amerykańskim przedsięwzięciu, które autor porównuje do projektu Manhattan (który jak wiadomo dotyczył bomby atomowej). Projekt ten to właśnie...