Baśniowo się zaczęło i w sumie tak też się kończy cały cykl „Innego świata”. Źli ponieśli sromotną porażkę, ci lepsi oraz najlepsi zostali mniej lub bardziej nagrodzeni, natomiast granica pomiędzy światem realnym, a wirtualnym, który pełni tutaj rolę magicznego została jeszcze bardziej zatarta. Jednak nie traktuję tego jako wady. Prowadzi mnie to natomiast do nieoczekiwanej interpretacji i wyrosłego na jej gruncie spostrzeżenia krystalizującego wniosek, iż sposób opowiadania oraz wyrażania pewnych treści i wartości zmienił się jedynie powierzchownie. W konsekwencji cała futurystka tego cyklu zogniskowała się w refleksji brzmiącej: spójrz w przeszłość, a ujrzysz tam… przyszłość. Czyżby einsteinowska względność czasu sięgała głębiej niż abstrakcyjny paradoks bliźniąt i determinowała ścisłej nasze życie codzienne?
Tak czy inaczej pozycja ta jest godna uwagi, ponieważ pomimo pewnych mankamentów jest porządną porcją literatury fantastyczno-naukowej zarówno pod względem jakościowym jak i ilościowym.

Baśniowo się zaczęło i w sumie tak też się kończy cały cykl „Innego świata”. Źli ponieśli sromotną porażkę, ci lepsi oraz najlepsi zostali mniej lub bardziej nagrodzeni, natomiast granica pomiędzy światem realnym, a wirtualnym, który pełni tutaj rolę magicznego została jeszcze bardziej zatarta. Jednak nie traktuję tego jako wady. Prowadzi mnie to natomiast do nieoczekiwanej...