Kolejny, cudowny powrót na Wyspę Umpli-Tumpli. Tutaj zawsze chce się wracać. Bo w końcu czy w jakimś innym miejscu w piwnicy czekają pyszne konfitury Cioci Titli? A z nieba będą padać lody śmietankowe? Gdzie indziej się dostanie złoty pieniążek od Wielkiego Fioletowego Ptaka? No i oczywiście lodowe jagody... o których cicho w tej książeczce. Ale ja wiem gdzie rosną :) Ta książeczka pokazuje jak WAŻNE są ilustracje. Teksty i pomysły są cudowne, ale to ilustracje Sławomira Jezierskiego sprawiają, że Wyspa i jej Mieszkańcy ożywają w wyobraźni. Ja już inaczej ich nie widzę (pan wybaczy, panie Wróblewski). Co za klimat! Pierwszy duży rysunek gdzie jest Abra i Kadabra... albo gdzie Tata Deszcz wychyla się z chmur by pograć na bębnie. Same historyjki są cudownie abstrakcyjne i absurdalne... dla dorosłego, dzieci inaczej je odbierają (moje Wewnętrzne Dziecko podskakuje z uciechy). Opowiadanie "Palenie w piecu" przypomniało mi chwile kiedy paliłem w piecu zabawkami, szukając odpowiedniej kombinacji... aaaale spokojnie, to w grze Little Inferno :) Kto by pomyślał, że zestaw kół i zakrzywienie komina da taki niesamowity rezultat?!

Wyspa Umli-Tumpli jest gościnna i jest dla każdego... kto tylko ma odpowiedni bilet. Ten bilet to Wyobraźnia (wydaje się tylko dzieciom... tym wewnętrznym też).

Kolejny, cudowny powrót na Wyspę Umpli-Tumpli. Tutaj zawsze chce się wracać. Bo w końcu czy w jakimś innym miejscu w piwnicy czekają pyszne konfitury Cioci Titli? A z nieba będą padać lody śmietankowe? Gdzie indziej się dostanie złoty pieniążek od Wielkiego Fioletowego Ptaka? No i oczywiście lodowe jagody... o których cicho w tej książeczce. Ale ja wiem gdzie rosną :) Ta...

Po prostu urocze… roztkliwiam się niesamowicie nad kolejnymi przygodami na Wyspie Umpli-Tumpli. Tę część ilustrował Sławomir Jezierski, którego niepowtarzalny styl sprawia, że opowieści stają się jeszcze bardziej magiczne i rozkoszne. A wszystko zaczęło się od dwóch dziewczynek – Abry i Kadabry, których połączenie no po prostu musiało wywołać prawdziwy czarodziejski galimatias. Na Wyspie wszystko może się zdarzyć, a każda historia, przygoda, niesie za sobą jakąś dobrą myśl, a nawet wręcz filozoficzne refleksje. Uwielbiam jak Mała Ala Czarodziejka coś kombinuje… rozmawia na przykład z wodą, bo “przecież nie wszystko, co mówimy, musi koniecznie trafiać do uszu kogoś drugiego”. Każda z postaci mnie wręcz rozczula, każda jest wyjątkowa, Ziózio, Funio, Ciocia Titli... No rozpływam się 😍

Po prostu urocze… roztkliwiam się niesamowicie nad kolejnymi przygodami na Wyspie Umpli-Tumpli. Tę część ilustrował Sławomir Jezierski, którego niepowtarzalny styl sprawia, że opowieści stają się jeszcze bardziej magiczne i rozkoszne. A wszystko zaczęło się od dwóch dziewczynek – Abry i Kadabry, których połączenie no po prostu musiało wywołać prawdziwy czarodziejski...

Pobudza wyobraźnię

Pobudza wyobraźnię