Jednym zdaniem, sympatyczna, ciekawa, zabawna, a postacie budzą sympatię.

Jednym zdaniem, sympatyczna, ciekawa, zabawna, a postacie budzą sympatię.

Fabula może dość banalna ale postacie barwne i zapadające w pamięć. Śmiała oszustka podaje się za kogoś inne ale w zasadzie nie ze swojej winy. Przystojny Elliot traci dla niej głowę. Typowe ale naprawdę siłę ich uczucia czułam poza okładką. Mnie sie podobało i jest to obowiązkowa pozycja dla każdej romantyczki :)

Fabula może dość banalna ale postacie barwne i zapadające w pamięć. Śmiała oszustka podaje się za kogoś inne ale w zasadzie nie ze swojej winy. Przystojny Elliot traci dla niej głowę. Typowe ale naprawdę siłę ich uczucia czułam poza okładką. Mnie sie podobało i jest to obowiązkowa pozycja dla każdej romantyczki :)

Piękna, atrakcyjna młoda śpiewaczka Letty Potts bywała już w opałach w takich i popadła w tarapaty znowu ucieka nagle do Londynu. Ku temu to się nadarza już okazja, że musi wyjechać na wieś. W tej uroczej posiadłości tam się zaszywa, gdzie naprawdę i jaką ona tajemnicę ukrywa. Poznaje markiza sir Elliota, który skradł jej serce zakochana bez pamięci w nim jest planuje rychły, szybki ślub.

Lubię coś lekkiego, fajnego poczytać i ta lektura nie wymagała dużej koncentracji, była świetna po prostu historia miłosna Letty i Elliota ciekawie pokazana.
"Sezon na panny młode" jest romansem fajnym, przyjemnym zaskakuje i wciąga, mnie zaskoczył bardzo.
Chętnie przeczytałam, autorka napisała swoją książkę w dobrym stylu.

Piękna, atrakcyjna młoda śpiewaczka Letty Potts bywała już w opałach w takich i popadła w tarapaty znowu ucieka nagle do Londynu. Ku temu to się nadarza już okazja, że musi wyjechać na wieś. W tej uroczej posiadłości tam się zaszywa, gdzie naprawdę i jaką ona tajemnicę ukrywa. Poznaje markiza sir Elliota, który skradł jej serce zakochana bez pamięci w nim jest planuje...

Aktorka Letty ucieka przed swoim byłym wspólnikiem. Nie chcąco zostaje wzięta za lady Agathę, zubożałą damę urządzającą wesela. Chce jak najszybciej ruszyć w dalszą drogę, lecz jednocześnie szkoda jej panny młodej, która w tym weselu pokłada wielkie nadzieje. Letty zaprzyjaźnia się z tą rodziną, ale także nie jest jej obojętny miejscowy sędzia. Tymczasem jej tropem podąża były partner.

Całkiem zabawna historia. Czyta się ją lekko i przyjemnie. Samo zakończenie jak z bajki o Kopciuszku. 1 tom cyklu.

Aktorka Letty ucieka przed swoim byłym wspólnikiem. Nie chcąco zostaje wzięta za lady Agathę, zubożałą damę urządzającą wesela. Chce jak najszybciej ruszyć w dalszą drogę, lecz jednocześnie szkoda jej panny młodej, która w tym weselu pokłada wielkie nadzieje. Letty zaprzyjaźnia się z tą rodziną, ale także nie jest jej obojętny miejscowy sędzia. Tymczasem jej tropem podąża...

romansidło, na nudne wieczory może być

romansidło, na nudne wieczory może być

Connie Brockway ukazała mi się w nieco innej scenerii. Zazwyczaj jej bohaterkami są panienki z dobrych domów, wykwintnej śmietanki towarzyskiej, które poszukują męża - a właściwie to jest ich celem życiowym. Natomiast w tej książce, odkryłam zupełnie co innego.
Letty jest śpiewaczką i pomimo, że jest córką dżentelmena - jej samej dużo brakuje do zachowania grzecznej panienki. Ponadto ma skłonność do pakowania się w ogromne tarapaty.
Nic więc dziwnego, że bilet lady Agathy jest dla niej wybawieniem - wreszcie ucieknie od Nicka z którym oszukiwała wielu ludzi. Tam jej na pewno nie znajdzie.
Jednakże sprawy się komplikują, kiedy Letty uświadomi sobie, że pociąga ją Elliot, który może odkryć jej tajemnicę...
Polecam tę książkę. Dlaczego? Jest zabawna, wciągająca, napisana prostym językiem, ciągle coś się dzieje... Więc jeśli lubicie Connie Brockway to koniecznie sięgnijcie po tę książkę!

Connie Brockway ukazała mi się w nieco innej scenerii. Zazwyczaj jej bohaterkami są panienki z dobrych domów, wykwintnej śmietanki towarzyskiej, które poszukują męża - a właściwie to jest ich celem życiowym. Natomiast w tej książce, odkryłam zupełnie co innego.
Letty jest śpiewaczką i pomimo, że jest córką dżentelmena - jej samej dużo brakuje do zachowania grzecznej...

Sympatyczna książka z happy endem. Kilka razy się uśmiechnęłam, wzruszyłam. Kochane postacie i piesek Mikrus (Pimpuś?).
Nie jest to literatura wysokich lotów, ale w sam raz na odstresowanie, coś wesołego i beztroskiego.

Sympatyczna książka z happy endem. Kilka razy się uśmiechnęłam, wzruszyłam. Kochane postacie i piesek Mikrus (Pimpuś?).
Nie jest to literatura wysokich lotów, ale w sam raz na odstresowanie, coś wesołego i beztroskiego.

Zabawna i ciekawa. Miło czytało się tą książkę. Zainteresuje czytelnika o ile lubi romanse historyczne.

Zabawna i ciekawa. Miło czytało się tą książkę. Zainteresuje czytelnika o ile lubi romanse historyczne.

Kolejna pozycja Pani Connie Brockway, która udowodniła, że ta kobieta jest niesamowita. Świetnie się czytało i ciężko było się oderwać (nie czytam zbyt szybko i znów zarwałam nockę).
Dwudziestopięcioletnia Letty Potts jest nieślubną córką służącej i pewnego arystokraty. Wychowywana przez kochającą matkę i ojczyma iluzjonistę w scenerii teatrzyków, wśród samych artystów, wyrosła na zdolną aktoreczkę, nie do końca jednak potrafiącą wyrazić silne emocje na scenie. Gdy w wieku 19 lat straciła matkę, a ojczym z rozpaczy rzucił scenę, nawiązała znajomość z Nickiem Sparkle, oszustem i złodziejem. Początkowo oboje skutecznie okradali młodych dandysów, trwoniących pieniądze na karty, kobiety i alkohol, jednak gdy Nick wpadł na pomysł okradania starszych, samotnych kobiet, Letty postanowiła zakończyć nieuczciwe życie. To jednak nie pasowało dawnemu jej wspólnikowi - bez uroczej i zdolnej Letti nie udałoby mu się wkradać w łaski londyńskiej socjety. Najpierw szantażem i groźbą, potem spaleniem jej miejsca pobytu, próbował nakłonić Lettię do współpracy. Nie mogła się zgodzić, więc postanowiła uciec. Tym sposobem, bez pieniędzy i rzeczy osobistych strawionych przez pożar, znalazła się na stacji kolejowej, gdzie oczekiwała na pociąg. Mimowolnie stała się świadkiem rozmowy Ahathy Whyte z kochankiem, który usilnie namawiał ją do wyjazdu z nim do Francji. Agatha jednak nie chciała się zgodzić, gdyż właśnie wyjeżdżała na wieś do rodziny Bigglesworthów, którym miała urządzić wesele młodziutkiej panny Bigglesworth z markizem Cotton. W końcu, za namową Letti, dała się porwać uczuciu i kochankowi. Wyrzuciła bilet kolejowy i oszołomiona wyszła ze stacji w objęciach ukochanego. A bilet wykorzystała Lettia. I tak oto dotarła na wieś, gdzie mieszkańcy i rodzina zleceniodawcy przyjęli ją radośnie i z otwartymi ramionami jako oczekiwaną lady Agathę Whyte. Początkowo chciała uciec już drugiego dnia, ale kolejne wydarzenia zatrzymywały ją na jeszcze jeden dzień, a przystojny sir Elliot, od początku oczarowany wesołą, otwartą i żywiołową damą tylko przyczyniał się do przedłużającego się jej pobytu wśród gościnnych mieszkańców małej miejscowości.

Kolejna pozycja Pani Connie Brockway, która udowodniła, że ta kobieta jest niesamowita. Świetnie się czytało i ciężko było się oderwać (nie czytam zbyt szybko i znów zarwałam nockę).
Dwudziestopięcioletnia Letty Potts jest nieślubną córką służącej i pewnego arystokraty. Wychowywana przez kochającą matkę i ojczyma iluzjonistę w scenerii teatrzyków, wśród samych artystów,...

Romanse są dla mnie lekturą do odstresowania się, tak zwanego "odmóżdżenia", zwykle na jeden wieczór. W przerażającej większości pisane według tego samego schematu, chyba z założenia nie mają zaskakiwać. Dlatego jeśli już znajdę jakiś, który sprawi mi przyjemną niespodziankę, jstem gotowa wystawić mu ocenę bardzo dobrą. Choć z niewielkim minusem.
Oczywiście, że wszystko musi się szczęśliwie zakończyć. Oczywiście, że po drodze będą perypetie. Jednak jeśli nie mają mnie znudzić, muszą być opisane lekko, zabawnie i do tego bez scen erotycznych co pięć stron. Tu trafiła się jedna, co absolutnie wystarczyło. Zdecydowanie wolałam swobodne dialogi, które powinny być kwintesencją dobrego romansu.

Romanse są dla mnie lekturą do odstresowania się, tak zwanego "odmóżdżenia", zwykle na jeden wieczór. W przerażającej większości pisane według tego samego schematu, chyba z założenia nie mają zaskakiwać. Dlatego jeśli już znajdę jakiś, który sprawi mi przyjemną niespodziankę, jstem gotowa wystawić mu ocenę bardzo dobrą. Choć z niewielkim minusem.
Oczywiście, że wszystko...