Długo czekałam na spotkanie z tą książką i wreszcie zdobyłam ją w wersji elektronicznej, z czego ogromnie się cieszę.

Luanne Rice należy do grona moich ulubionych autorek i przyznaję, że „Barwy lata” potwierdzają trafność mojego wyboru. Tak jak przyzwyczaiła nas autorka i tym razem akcja powieści rozgrywa się na północy Stanów Zjednoczonych i w Kanadzie. May Taylor – 36 - letnia samotna matka wychowuje swoją ukochaną 6-letnią córeczkę Kylie, która jest bardzo wrażliwym, niektórzy powiedzieliby nawet cudownym dzieckiem. Dziewczynka ma kontakt ze światem zmarłych, widzi anioły i potrafi przeczuwać niebezpieczeństwo. May korzysta z pomocy psychologów, aby lekarze czuwali nad prawidłowym rozwojem psychicznym dziewczynki. Podczas powrotu z jednej z wizyt lekarskich matka z córką uczestniczą w awarii samolotu, podczas której w dość dramatycznych okolicznościach poznają pewnego przystojnego mężczyznę – Martina Cartiera – gwiazdę amerykańskiego hokeja. Jak łatwo się domyślić May i Martin zakochują się w sobie, a ich uczuciu kibicuje Kylie, która pragnie mieć swojego własnego tatusia. Brak rodziny bardzo jej doskwiera i prawdopodobnie jest to przyczyną jej niezwyczajnych snów i wizji. Kylie poznaje Natalie – zmarłą córeczkę Martina, która objawia jej się w postaci anioła i próbuje pomóc swojemu tacie za pośrednictwem dziewczynki. Ślub bohaterów odbywa się w Kanadzie, z dala od reporterskiego zamieszania, w rodzinnym domu Martina, a udział w nim biorą tylko najbliżsi. Martin wciąż trenuje i marzy o zdobyciu wraz ze swoją drużyną Pucharu Stanleya, May zajmuje się organizacją przyjęć weselnych, choć teraz praca pochłania jej nieco mniej czasu. Docieranie się w małżeństwie nie jest rzeczą prostą, tym bardziej, że każda ze stron wniosła do związku swój własny bagaż życiowy. Dumny i ambitny Martin nadal głęboko przeżywa śmierć swojej córeczki. O jej odejście obwinia siebie, a zaraz potem ojca, którego nienawidzi. Już samo wypowiedzenie imienia dziewczynki wzbudza w nim skrajne emocje, nad którymi często trudno mu zapanować. W tej sytuacji May z całych sił stara się doprowadzić do pogodzenia ojca z synem, na co Martin nie ma najmniejszej ochoty. Wszelkie działania w tym kierunku wykonywane w dobrej wierze, za jego plecami, doprowadzają mężczyznę do wściekłości i wystawiają na próbę jego małżeństwo.

Czy bohaterowie uporają się ze swoją przeszłością? Czy Kylie naprawdę widzi anioły? Jakie niespodzianki czekają małżonków w ich wspólnym życiu?

Luanne Rice jest mistrzynią w kreowaniu skomplikowanych rodzinnych relacji. Fantastycznie oddaje nastrój i emocje panujące w rodzinie zwracając uwagę na to co ważne i istotne w życiu.
Każda z jej powieści ma swoją głębszą wymowę, zmusza do zastanowienia i analizy własnych zachowań. Tak jest i tym razem. Stosunki rodzinne na płaszczyźnie syn-ojciec, trudna przeszłość, która odciska swoje piętno na obecnym życiu i zmusza, by się z nią zmierzyć w najtrudniejszym momencie, sportowe ambicje realizowane często kosztem zdrowia i wielu wyrzeczeń, niezłomna męska duma i ambicja, która pomaga pielęgnować nienawiść i blokuje dostęp miłości i wybaczeniu. Dziecko jako istota czysta i niewinna często widzi więcej i paradoksalnie to właśnie ono może otworzyć oczy dorosłemu na to, czego dotąd nie dostrzegał. Dwa kompletnie różne światy które łączy aniołek Natalie, czuwający nad Martinem i strzegący go przed nieszczęściem za pośrednictwem Kylie. Zabieg ten przywodzi mi na myśl inną powieść o podobnej wymowie -„Podarunek” Richarda Paula Evansa.

„Barwy lata” to piękna, mądra i wzruszająca powieść o życiu, miłości i przebaczeniu, którą serdecznie polecam wszystkim miłośnikom historii obyczajowych z elementami nadprzyrodzonymi i charakterystyczną magią w tle.

Długo czekałam na spotkanie z tą książką i wreszcie zdobyłam ją w wersji elektronicznej, z czego ogromnie się cieszę.

Luanne Rice należy do grona moich ulubionych autorek i przyznaję, że „Barwy lata” potwierdzają trafność mojego wyboru. Tak jak przyzwyczaiła nas autorka i tym razem akcja powieści rozgrywa się na północy Stanów Zjednoczonych i w Kanadzie. May Taylor – 36 -...