Witam. Przeczytana dawno temu ale zamierzam do niej wrócić w najbliższym roku. To będzie ciekawe bo od tego czasu duża się zmieniło. Nie śledzę szczegółów ale co chwile powstają nowe teorie\hipotezy grzebiące swoje poprzedniczki. Duża część badań okazuje się być niewiarygodna, wykopaliska sfałszowane i biznes się kręci. Oprócz kwestii naukowych zapamiętałem opisy potyczek grup naukowców na sympozjach. To będzie zapewne fajne przeżycie wrócić do "rękopisu". W przenośni ale po przeczytaniu kartki odlatywała ona od reszty i mam teraz zbiór kilkuset kartek w okładce. Prawie jak rękopis xD. Pozdr. P.

Witam. Przeczytana dawno temu ale zamierzam do niej wrócić w najbliższym roku. To będzie ciekawe bo od tego czasu duża się zmieniło. Nie śledzę szczegółów ale co chwile powstają nowe teorie\hipotezy grzebiące swoje poprzedniczki. Duża część badań okazuje się być niewiarygodna, wykopaliska sfałszowane i biznes się kręci. Oprócz kwestii naukowych zapamiętałem opisy potyczek...

Książkę przeczytałem w ciągu jednego dnia. Autor, James Shreeve jest popularyzatorem nauki. Zastanawia się w książce, dlaczego neandertalczyk wymarł, a Homo sapiens sapiens przeżył.

Shreeve prowadzi czytelnika po jaskiniach, zakamarkach naukowych gabinetów, po uniwersytetach. Neandertalczyk to coś, co go wyraźnie pasjonuje. Książkę czyta się bardzo szybko, i to jest jej plus.

Ksiązka mimo upływu czasu się nie zestarzała. Ale przyznam, że dowodzi ona również, jak wielu ogniw pośrednich brakuje. Dla mnie jako człowieka wiary, jest dosyć kontrowersyjna.

Jest kontrowersyjna dla mnie, bowiem jestem kreacjonistą. Ale książka jest bardzo rzetelna i śmiało nas prowadzi jak wspomniałem po zakamarkach jaskiń, opisując naprawdę bardzo ciekawie wszelkie odkrycia związane z neandertalczykami: ich biologię, ekologię, wiarę, i co najważniejsze - pochówki.

Jest to świetny reportaż ukazujący miejsce neandertalczyka w świecie rewolucji.

Bo jak to się stało, że Neandertalczyk wymarł, a homo sapiens sapiens czyli my - przetrwał?

Śmiało zachęcam do lektury, nie zawiedziecie się, jest to ksiązka tez na wskroś socjologiczna.

Gorąco polecam !

Książkę przeczytałem w ciągu jednego dnia. Autor, James Shreeve jest popularyzatorem nauki. Zastanawia się w książce, dlaczego neandertalczyk wymarł, a Homo sapiens sapiens przeżył.

Shreeve prowadzi czytelnika po jaskiniach, zakamarkach naukowych gabinetów, po uniwersytetach. Neandertalczyk to coś, co go wyraźnie pasjonuje. Książkę czyta się bardzo szybko, i to jest jej...

Niedawno na półkach w księgarniach pojawiły się dwie książki dotyczące sporów o przebieg ewolucji i pochodzenie Homo sapiens. Oczywiście je nabyłem :D – „Człowiek. Biografia” i „Neandertalczyk. W poszukiwaniu zaginionych genomów”. Zdałem sobie jednak sprawę, że na domowych półkach stoją przynajmniej trzy pozycje, niektóre już ciut leciwe, które warto by jednak przeczytać najpierw. Do nich należy książka Shreeve’a.
Miałem pewne obawy, bo jednak minęło już 18 lat od wydania polskiego a od tego czasu poczyniono trochę nowych odkryć w tej gałęzi nauki. Choćby odkrycie „hobbita” z Flores. Czy książka się nie zestarzała nieodwracalnie, jak to się niektórym książkom popularnonaukowym zdarza? Otóż absolutnie nie. Shreeve prowadzi czytelnika po zakamarkach jaskiń, gabinetach naukowców i konferencjach z wprawą wytrawnego dziennikarza śledczego i dobrego reportera. Pokazuje rozwój antropologii na przestrzeni ostatnich dwóch wieków, ale najwięcej miejsca poświęca drugiej połowie XX wieku pokazując zajadłe spory naukowców-indywidualistów, pojawiające się kolejno mniej lub bardziej zwariowane teorie i częsty ich szybki upadek. Oczywiście w centrum zainteresowania autora jest neandertalczyk i spory rozgrzewające do białości dyskusję, czy był naszym przodkiem w prostej linii czy też tylko dalszym pociotkiem. A co najważniejsze, dlaczego zniknął z areny dziejów.
Wielką zaletą jest to, że Shreeve stara się być do bólu obiektywny nie opowiadając się po żadnej ze stron naukowych sporów. Pokazuje plusy i minusy różnych teorii. Oczywiście pod koniec książki przedstawia swoje wizje, dlaczego losy neandertalczyka i współczesnego człowieka potoczyły się tak a nie inaczej, ale nigdzie nie przedstawia tego jako prawdy objawionej i ostatecznej. Pozwala czytelnikowi myśleć. Nie każdy popularyzator nauki to potrafi.
Książka nie jest suchym wykładem antropologii, ale fascynującą wycieczką przez meandry nauki. Czyta się doskonale, choć niektóre rozdziały mogą się trochę dłużyć. Niebagatelne znaczenie i nie do przecenienia w ocenie książki ma to, iż tłumaczem tekstu nie była osoba przypadkowa, ale specjalista, Karol Sabath, przedwcześnie zmarły paleontolog, darwinista, wybitny popularyzator biologii. A co nie mniej ważne, człowiek, który potrafił się posługiwać językiem polskim. Już samo to może służyć za rekomendację, jeśli podjął się tłumaczenia tego tytułu. Bo za byle co by się zabierał.
Książkę polecam każdemu, również laikowi, choć niewątpliwie osoby nie oczytane w ogóle w tej tematyce będą musiały się nieco mocniej skupić, bo nie jest to książka dla zabicia czasu na przystanku autobusowym.
A po chwili odpoczynku będzie trzeba zajrzeć do Stringera, Oppenheimera, Dunbara i Pääbo. Wygląda na to, że w najbliższym czasie pogrzebię się jeszcze trochę w starych kościach.

Niedawno na półkach w księgarniach pojawiły się dwie książki dotyczące sporów o przebieg ewolucji i pochodzenie Homo sapiens. Oczywiście je nabyłem :D – „Człowiek. Biografia” i „Neandertalczyk. W poszukiwaniu zaginionych genomów”. Zdałem sobie jednak sprawę, że na domowych półkach stoją przynajmniej trzy pozycje, niektóre już ciut leciwe, które warto by jednak przeczytać...

Tytuł pozycji oddaje jej istotę.

Tytuł pozycji oddaje jej istotę.