Bardzo przyjemna książka, może nie jest doskonała, ale warto przy niej spędzić czas.

Bohater (którym mógłby być każdy z nas) to mężczyzna przed czterdziestką, pracownik naukowy wydziału germanistyki z pasją, znudzony życiem, nieoczekujący już żadnych zmian. Ślepo poddaje się prozie życia, nie ma chęci aktywnie uczestniczyć w swoim życiu, przyjmuje wszystko, co go spotyka. Na swojej drodze spotyka istoty (kot + ludzie), które niemal za rękę, na siłę, ciągną go przez jego własne życie, ukazując mu sens jego istnienia, zmuszając do aktywnej postawy. Jego towarzysze zmuszają go do działania, można powiedzieć, że zmuszają go do życia, narzucając mu wykonanie określonych zadań. Te doświadczenia uczą bohatera nie tylko żyć, ale przede wszystkim ukazują mu prawdę o nim samym, zaczyna dostrzegać sens walki o poprawę swojej egzystencji. Wniosek stąd płynie jeden: jeśli chcesz coś znaleźć, musisz tego najpierw poszukać.

Bardzo podobały mi się wszelkie nawiązania do kultury, sztuki czy filozofii. W tej niewielkiej przecież książce znajdziemy swoisty przewodnik (oczywiście bardzo okrojony, ze względu na upodobania głównego bohatera) po świecie literatury (np. "Cierpienia młodego Wertera"), malarstwa (np C.D. Friedrich), filozofii (np. C.G. Jung czy Budda) czy muzyki (np. Pink Floyd). Bardzo ciekawe są również wszystkie postaci, których na swej drodze spotyka główny bohater.

Pióro Mirallesa jest lekkie i przyjemne, autor nie stroni ani od humoru, ani od nutki goryczy, jego filozoficzne wycieczki nie są z natury tych wydumanych, które ciężko zrozumieć. Pisze o ważnych sprawach egzystencjalnych z takim spokojem, że wielu czytelników może nawet nie zwrócić uwagi (wnioskuję z wielu opinii) na głębię tej książki (ale za to czytelnicy ci na pewno opiszą okładkę...).

http://dajprzeczytac.blogspot.com/

Bardzo przyjemna książka, może nie jest doskonała, ale warto przy niej spędzić czas.

Bohater (którym mógłby być każdy z nas) to mężczyzna przed czterdziestką, pracownik naukowy wydziału germanistyki z pasją, znudzony życiem, nieoczekujący już żadnych zmian. Ślepo poddaje się prozie życia, nie ma chęci aktywnie uczestniczyć w swoim życiu, przyjmuje wszystko, co go spotyka....