Może trochę banalnie wypada w porównaniu do głębi myśli japońskiego oryginału, ale warto ją przeczytać. Bo czasem i to, co banalne może i powinno stanowić wartościowe odkrycie dla kogoś, kto nieustannie poszukuje nowych dróg. Szczególnie, jeśli jest jeszcze młodą i mało doświadczoną osobą.

Może trochę banalnie wypada w porównaniu do głębi myśli japońskiego oryginału, ale warto ją przeczytać. Bo czasem i to, co banalne może i powinno stanowić wartościowe odkrycie dla kogoś, kto nieustannie poszukuje nowych dróg. Szczególnie, jeśli jest jeszcze młodą i mało doświadczoną osobą.

Bardzo przyjemna w czytaniu książka, pomogła mi poradzić sobie z kilkoma rzeczami w moim życiu oraz uświadomić sobie wiele rzeczy na temat chwil w naszym życiu.

Bardzo przyjemna w czytaniu książka, pomogła mi poradzić sobie z kilkoma rzeczami w moim życiu oraz uświadomić sobie wiele rzeczy na temat chwil w naszym życiu.

Przypomnienie wszystkiego, co warto wiedzieć i jak żyć. < 3

Przypomnienie wszystkiego, co warto wiedzieć i jak żyć. < 3

Od dawna już mam tak, że potrafię cieszyć się z drobnych rzeczy i cementować każdą dobrą chwilę, myśl czy wydarzenie. Czasem przy tym słyszę, że jestem jak dziecko, a ja w ogóle się tym nie przejmuję ciesząc się dalej.
Po co sięgnęłam w takim razie po tą książkę? Nie potrzebuje potwierdzenia czy to słuszne nauczyłam się słuchać samej siebie ale może w tej całej gonitwie dnia codziennego coś mi jednak umyka, coś codziennie przegapiam… coś dobrego przemyka mi koło nosa a ja nawet tego nie wiem.
Teraźniejszość… skupiając się na tym co było wczoraj i co może być jutro zapominamy o dzisiaj, a to dzisiaj liczy się najbardziej.

Dodatkowym plusem tej książki są wplecione przeróżne ciekawostki - Steve Jobs, George Cockroft i historia Luke’a Rhineharta, wspomnienie efektu motyla…

Od dawna już mam tak, że potrafię cieszyć się z drobnych rzeczy i cementować każdą dobrą chwilę, myśl czy wydarzenie. Czasem przy tym słyszę, że jestem jak dziecko, a ja w ogóle się tym nie przejmuję ciesząc się dalej.
Po co sięgnęłam w takim razie po tą książkę? Nie potrzebuje potwierdzenia czy to słuszne nauczyłam się słuchać samej siebie ale może w tej całej gonitwie...

Czy można nauczyć się być szczęśliwym? Nie wiem. Ale ta książka daje szanse by dostrzec alternatywne do swoich życiowych ścieżek, którymi usiłujemy wieść życie.

Czy można nauczyć się być szczęśliwym? Nie wiem. Ale ta książka daje szanse by dostrzec alternatywne do swoich życiowych ścieżek, którymi usiłujemy wieść życie.

Po poradniki sięgam bardzo rzadko.Bardzo często mają irytujący styl. Nie trafiają do mnie. Ta pozycja jest nieco inna. Żałuję, że nie trafiła ona do mnie miesiąc czy dwa wcześniej. Jeżeli czytelnik jest na rozdrożu, w czarnym punkcie, nie wie dokąd iść - ta książka może co nieco rozjaśnić w głowie. Znalazłam tu kilka oczywistości (pod innymi magicznymi nazwami),ale to dlatego, że temat przewodni troszkę już liznęłam.
Niemniej "Ichigo Ichie" jest książką pozytywną (nie przesadnie),inspirującą, wskazującą (bez narzucania) drogę, którą podążając będzie człowiekowi łatwiej. W świecie konsumpcjonizmu przypomina, że czar istnieje, ale tam gdzie jest prostota oraz szacunek do chwili.
Mojego życia ta książka na drugą stronę nie przewróci. Ale być może z Twoim tak się stanie.

Po poradniki sięgam bardzo rzadko.Bardzo często mają irytujący styl. Nie trafiają do mnie. Ta pozycja jest nieco inna. Żałuję, że nie trafiła ona do mnie miesiąc czy dwa wcześniej. Jeżeli czytelnik jest na rozdrożu, w czarnym punkcie, nie wie dokąd iść - ta książka może co nieco rozjaśnić w głowie. Znalazłam tu kilka oczywistości (pod innymi magicznymi nazwami),ale to...

"Carpe diem", "Nic dwa razy się nie zdarza...". Mamy w Polsce i na świecie odpowiedniki ichigo ichie. Założenie, że należy cenić i celebrować każdą chwilę i spotkanie oraz być bardziej uważnym nie jest nowe, ale nadal bardzo potrzebne jest przypominanie i namawianie do tego.
Książka mała, krótka i ładna. Potrzebna. Mam nadzieję, że wiele osób zmotywuje do bycia "tu i teraz" i przeżywania chwil w pełni.

"Carpe diem", "Nic dwa razy się nie zdarza...". Mamy w Polsce i na świecie odpowiedniki ichigo ichie. Założenie, że należy cenić i celebrować każdą chwilę i spotkanie oraz być bardziej uważnym nie jest nowe, ale nadal bardzo potrzebne jest przypominanie i namawianie do tego.
Książka mała, krótka i ładna. Potrzebna. Mam nadzieję, że wiele osób zmotywuje do bycia "tu i...

Bardzo ładna i mówiąca do mnie jest to książka. Bo o celebrowaniu tu i teraz, o chłonięciu każdej chwili, o spokojnej radości. Ucząca jak słuchać, by słyszeć i patrzeć, by dostrzegać. Zabrałam sobie z niej słowa, że owszem, pewnego dnia umrzemy, ale za to w tyle innych dni nie. Chciałabym też zbudować w sobie silniejsze zaufanie (miłość może nawet? „amor fati” przecież jest mi niezwykle bliskie nie od dziś) do losu. I do siebie, w tej nieprzewidywalności świata. Dziękuję, książko, za przypomnienie o tym wszystkim. Za te proste, acz niezwykle ważne słowa.

Bardzo ładna i mówiąca do mnie jest to książka. Bo o celebrowaniu tu i teraz, o chłonięciu każdej chwili, o spokojnej radości. Ucząca jak słuchać, by słyszeć i patrzeć, by dostrzegać. Zabrałam sobie z niej słowa, że owszem, pewnego dnia umrzemy, ale za to w tyle innych dni nie. Chciałabym też zbudować w sobie silniejsze zaufanie (miłość może nawet? „amor fati” przecież jest...