Nigdy bym nie przypuściła, że Halt hajtnie się z Paulin. Śwetny początek 7 części, cudowne rozwinięcie akcji i wspaniałe zakończenie. Podoba mi się w Zwiadowcach to, że bohaterowie potrafią (z trudem, ale potrafią) zapanować nad emocjami i strachem. Tutaj podobała mi się postawa Horace w momencie gdy Hassaun-kat, który miał dokonać egzekucji Halta i jego towrzyszy-popisywał się władaniem miecza; wówczas tak się zamchną, że wydawałoby się, że przebije mieczem młodego rycerza. Ten jednak ani drgnął. Patrzył Hassaunowi prosto w oczy uśmiechając doń. Swoim zachowaniem wzbudził zmieszanie wśród widzów i samego egzekutora. Taką postawą powinien się reprezentować każdy człowiek, niezależnie od sytuacji.

Co jest jeszcze pięknego w serii Zwiadowcy? Ta miłość Halta do Willa. Halt wychował go jak własnego syna, aż tu nagle czeladnik traci Wyrwija podczas burzy piaskowej. Chcąc go odnaleźć postanawia wyruszyć w całkiem obcy mu teren, by odzyskać przyjciela.
Halt martwi się o niego ale wie, że sobie poradzi. Darzy go troską i zaufaniem. Nawet kiedy życie nauczyciela leżało na włosku wierzył, że Will mu pomoże.

Nigdy bym nie przypuściła, że Halt hajtnie się z Paulin. Śwetny początek 7 części, cudowne rozwinięcie akcji i wspaniałe zakończenie. Podoba mi się w Zwiadowcach to, że bohaterowie potrafią (z trudem, ale potrafią) zapanować nad emocjami i strachem. Tutaj podobała mi się postawa Horace w momencie gdy Hassaun-kat, który miał dokonać egzekucji Halta i jego towrzyszy-popisywał...