Pierwszą cześć książkowych przygód Dextera Morgana przeczytałem jeszcze w liceum
prawdopodobnie czekając na następny sezon serialu, nie była zbyt udana więc zarzuciłem
czytanie tej serii, jednakże ostatnio Dexter został mi przypomniany uznałem, że może warto
przeczytać następną cześć, a nuż się spodoba. Już po kilkunastu stronach przypomniałem sobie
dlaczego pierwsza cześć mi się nie podobała i bardziej doceniłem G.R.R Martina za umiejętność
pisania narracji pierwszoosobowej. Dexter który jak wiadomo jest psychopatą, socjopatą i
seryjnym mordercą jest bardzo uczuciowy i skłonny do głębokich przemyśleń w stylu "ojojoj
Mroczny Pasażer mi mówi/szepcze do uszka" nie jest to jedyna aktywność MP który potrafi też
przeciągać się, uśmiechać się czy inna czynność którą można podpiąć pod mordercze instynkty
głównego bohatera. Nie powinno się oceniać książki na podstawie serialu jednakże w Dexterze
ceniłem czarny humor który przejawiał się w wewnętrznych monologach Dextera, w książce styl
wypowiedzi wygląda tak "żyj i daj żyć innym... przynajmniej w większości przypadków* HUE HUE
HUE jakbym czuł za swoim fotelem Lindsdaya który mówi: "łapiesz? bo wiesz Dexter jest seryjnym mordercą hahaha" W nielicznych miejscach było jakieś odniesienie do cytatów filmowych tytułów piosenek w jednym momencie po ciężkim dniu Dexter kładzie się na łóżko i mówi "nie ma spoczynku dla nikczemników..." mi od razu skojarzyła się piosenka Godsmack*-No rest for the wicked ale potem Dexter oczywiście dodaje "...a takim z pewnością nie jestem" takich wstawek w którym n-ty raz autor przypomina, że główny bohater jest
zabójca jest zbyt dużo. Ja to już wiem weź spróbuj jakoś zbudować tą postać.
Co do fabuły to nie jest zbyt angażująca, rzeczy się dzieją, tyle. Dość szybko byłem w stanie przewidzieć zakończenie które daje jakiś tam punkt wyjścia do następnej części o ile ktoś jeszcze będzie miał chęć to czytać.
Książki nie jestem w stanie polecić. Przeczytać ją mogą tylko ci którzy nie zostali zniechęceni ostatnimi sezonami serialu i chcą się przekonać w jakim stopniu serial odbiega od książek.

*Coverów tej piosenki jest cała masa i nie wiem który zespół stworzył oryginał wyróżniłem Godsmack bo tak poznałem tą piosenkę.

Pierwszą cześć książkowych przygód Dextera Morgana przeczytałem jeszcze w liceum
prawdopodobnie czekając na następny sezon serialu, nie była zbyt udana więc zarzuciłem
czytanie tej serii, jednakże ostatnio Dexter został mi przypomniany uznałem, że może warto
przeczytać następną cześć, a nuż się spodoba. Już po kilkunastu stronach przypomniałem sobie
dlaczego pierwsza...