"Drogowskazy" Daga to zdecydowanie nie są, jakby się mogło wydawać na pierwszy rzut oka, złote myśli. To głębokie przemyślenia spisywane latami i wyraźnie widać w tych zapiskach dojrzewanie Autora. Dag Hammarskjöld na podstawie doświadczeń z własnego życia oraz wybranych biblijnych cytatów zwraca naszą uwagę na to, co jest najważniejsze. W sposób poetycki ukazuje nam drogę prowadzącą do zbawienia, a jego "drogowskazy" są zbieżne z kierunkiem obieranym przez innych uduchowionych chrześcijan. Ten, swego rodzaju, pamiętnik został upubliczniony (zgodnie z wolą Autora) już po śmierci Daga, co mnie nie dziwi, ponieważ, oprócz uniwersalnych wartości, zawiera również intymne treści. Autor najwyraźniej też się obawiał, że wydanie dziennika zniszczy w nim pokorę, a rozbudzi pychę i dumę, o czym także wspominał między wierszami. Dag pisze o zaparciu się siebie, o zaufaniu i wypełnianiu woli Bożej niemal w tym samym tonie zawierzenia, co o. Dolindo. Przypomina czym jest modlitwa a czym nie jest. Podkreśla wagę intencji i wewnętrznych motywacji.
Nie spodziewałam się, że takie dzieło może wyjść spod pióra pragmatycznego polityka, sekretarza generalnego ONZ.

"Drogowskazy" Daga to zdecydowanie nie są, jakby się mogło wydawać na pierwszy rzut oka, złote myśli. To głębokie przemyślenia spisywane latami i wyraźnie widać w tych zapiskach dojrzewanie Autora. Dag Hammarskjöld na podstawie doświadczeń z własnego życia oraz wybranych biblijnych cytatów zwraca naszą uwagę na to, co jest najważniejsze. W sposób poetycki ukazuje nam drogę...

Z lektury tej książki wyjawia się dla mnie obraz autora jako stereotypowego Skandynawa z sprzed paru dekad - pracowitego, odpowiedzialnego, sumiennego, obowiązkowego i poważnego aż do przesady skutkującej utratą jakiegokolwiek poczucia humoru. Nie mówię tego jako krytykę, lecz zwyczajnie stwierdzam fakt - na podstawie pozostawionych przez siebie notatek można stwierdzić, że Dag Hammarskjöld traktował życie jako ogromne wyzwanie moralne, które zostanie w swoim czasie rozliczone z całą surowością przez Boga oraz Historię i brak było w jego postawie życiowej jakiegokolwiek cynizmu. Stąd niezwykle poważny, wielokrotnie uderzający w patos, ton całości. Nie są to wyłącznie oryginalne przemyślenia samego sekretarza ONZ, lecz również zbiór cytatów różnych autorów, to których dołączał również swoje glosy - komentarze aktualizujące dany cytat w świetle sytuacji, w której autor się znajdował. Hammarskjöld bardzo często odwołuje się do zarówno do Biblii, jak i postaci z szwedzkiej historii, o której niemal nic nie wiem, jednak tłumacz - ks. Jan Zieja - przygotował obszerny zbiór przypisów odsyłający do pierwotnego źródła wykorzystywanego przez autora cytatu. Może zabrzmi to obraźliwie dla wysokiego tonu intelektualnego prezentowanego w tej książce i oczytania autora, ale "Drogowskazy" nie są niczym innym, niż prywatnymi zapiskami tzw. "złotych myśli" człowieka wypełniającego obowiązki polityka z sumiennością nieznaną współcześnie temu zawodowi. Czytałem tę pozycję z ogromnym trudem, ze względu na ocierający się o patetyzm język, jednak również z narastającym szacunkiem do tej postaci. Nie polecam tej książki na jedno posiedzenie, lecz jako zbiór aforyzmów stojących na półce, do których można od czasu do czasu sięgnąć, aby przypomnieć sobie jakim poważnym przedsięwzięciem jest ludzkie życie i jak wiele wysiłku trzeba włożyć, aby należycie je wykorzystać.

Z lektury tej książki wyjawia się dla mnie obraz autora jako stereotypowego Skandynawa z sprzed paru dekad - pracowitego, odpowiedzialnego, sumiennego, obowiązkowego i poważnego aż do przesady skutkującej utratą jakiegokolwiek poczucia humoru. Nie mówię tego jako krytykę, lecz zwyczajnie stwierdzam fakt - na podstawie pozostawionych przez siebie notatek można stwierdzić, że...

Proszę o dodruk! Chciałabym sprezentować ją wszystkim przyjaciołom i mieć przy sobie zawsze, by wręczać nieznajomym.

Książka w postaci zbioru myśli i refleksji - sposób czytania? Jeden akapit - dwa tygodnie nad nim myślenia (a pewnie można by i dłużej). Wspaniała!

Proszę o dodruk! Chciałabym sprezentować ją wszystkim przyjaciołom i mieć przy sobie zawsze, by wręczać nieznajomym.

Książka w postaci zbioru myśli i refleksji - sposób czytania? Jeden akapit - dwa tygodnie nad nim myślenia (a pewnie można by i dłużej). Wspaniała!

Przeczytane w trudnej drodze. Genialne, głębokie przemyślenia,cenne drogowskazy. Być na szczycie władzy i nie zapominać jak maleńkim ziarnkiem piasku we wszechświecie się jest- świadczy o ogromnej pokorze wobec życia doczesnego autora. Autor teraz zmierza do wieczności, dzięki drogowskazom jest jeszcze jakby tutaj obecny, i wcale nie umiera.

Przeczytane w trudnej drodze. Genialne, głębokie przemyślenia,cenne drogowskazy. Być na szczycie władzy i nie zapominać jak maleńkim ziarnkiem piasku we wszechświecie się jest- świadczy o ogromnej pokorze wobec życia doczesnego autora. Autor teraz zmierza do wieczności, dzięki drogowskazom jest jeszcze jakby tutaj obecny, i wcale nie umiera.

Na książkę Drogowskazy czyhałem kilka lat, by wreszcie złowić okazję i zakupić ją za dość rozsądną cenę. Egzemplarze chodzą na aukcjach internetowych po niebotycznych kwotach.

Legendarny ksiądz Zieja ponoć uczył się dwa lata języka szwedzkiego tylko po to, żeby przetłumaczyć Drogowskazy.

Autor był szwedzkim politykiem, ekonomistą i prawnikiem, który zginął w katastrofie lotniczej 18 września 1961 roku. Przy zwłokach Hammarskjölda, leżących obok szczątków rozbitego i spalonego samolotu, znaleziono w kieszeni marynarki książeczkę Tomasza à Kempis "O naśladowaniu Chrystusa”.

Autor także jako jedyny w historii otrzymał pośmiertnie pokojową Nagrodę Nobla.

Kilka lat temu, gdy usłyszałem powyższe informacje to natychmiastowo Drogowskazy trafiły w moich myślach na półkę "Chcę przeczytać". Aż wreszcie postanowiłem przestać odwlekać zamiar kupna i zrealizowałem wiercący mi dziurę w brzuchu zamiar. Nie rozczarowałem się... książka obecnie trafia na półkę książek wyjątkowych, których nigdy nie mam zamiaru się pozbyć.

Gdy pierwszy raz zacząłem czytać "Drogowskazy" poczułem się nieswojo... to było niczym wejście w inny wymiar. Wymiar tak mocno głęboki i intymny; w najszczersze myśli człowieka duchowego i zarazem szlachetnego. Zdumiewające jest to, że autor mimo tego, że pracował w wielkim świecie, gdzie z reguły panują bezduszne jak i często brudne zasady postępowania prowadził bardzo bogate życie wewnętrzne. Patrzył na sprawy ludzkie przez pryzmat niezachwianej, heroicznej wiary. Hammarskjöld w swoich przemyśleniach zmaga się wewnętrznie z pokusami, trudnościami, przywarami ludzkiego życia. Jego spuścizna nie poszła w zapomnienie, po ponad 50 latach od jego śmierci jego myśli trafiły do moich myśli, które jeszcze raz zostały przewartościowane. Może to i oksymoron ale wydaje mi się, że Hammarskjöld był... świętym politykiem. Mogę tylko na potwierdzenie przytoczyć słowa znalezione w sieci, które idealnie odzwierciedlają książkę szwedzkiego dyplomaty „Na pewno nie można bez wzruszenia myśleć, że po naszej epoce nie pozostaną tylko dokumenty przemocy, pychy, głupoty i zastraszenia, ale że pozostanie po niej może kilka takich książek jak Drogowskazy: czystych, głęboko ludzkich, zakochanych w Bogu. Książek o życiu ofiarnym. O wartości wyrzeczenia”.

PS. Żałuje, że od 1981 roku żadne polskie wydawnictwo nie zdecydowało się ponownie wydać książki.

Na książkę Drogowskazy czyhałem kilka lat, by wreszcie złowić okazję i zakupić ją za dość rozsądną cenę. Egzemplarze chodzą na aukcjach internetowych po niebotycznych kwotach.

Legendarny ksiądz Zieja ponoć uczył się dwa lata języka szwedzkiego tylko po to, żeby przetłumaczyć Drogowskazy.

Autor był szwedzkim politykiem, ekonomistą i prawnikiem, który zginął w katastrofie...

Ksiazka niesamowita, ukazujaca wewnetrzny bogaty swiat autora - sekretarza generalnego ONZ,odznaczonego Pokojowa Nagroda Nobla, tragicznie zmarlego. Byl doceniany przez wielu, nawet Kennedy stwierdzil, iz w porownaniu z nim jest "malym czlowiekiem".

Ksiazka niesamowita, ukazujaca wewnetrzny bogaty swiat autora - sekretarza generalnego ONZ,odznaczonego Pokojowa Nagroda Nobla, tragicznie zmarlego. Byl doceniany przez wielu, nawet Kennedy stwierdzil, iz w porownaniu z nim jest "malym czlowiekiem".

Bardzo dobre.

Bardzo dobre.