"Doskonale przeprowadzona intryga, humor, a na dodatek przesympatyczna detektyw na starym skuterze - wszystkie te elementy sprawiają, że kryminał Ani Klejzerowicz czyta się jednym tchem".

Takie słowa możemy przeczytać na tylnej okładce tej oto książki. Nie zgadzam się z ani jednym stwierdzeniem tu zawartym. Intryga na pewno nie jest doskonale przeprowadzona, humoru tu jak na lekarstwo, detektyw do najsympatyczniejszych nie należy, a pomimo mikroskopijnych rozmiarów powieści jednym tchem się nie czyta.

Bardzo skrótowo przedstawiona fabuła wygląda następująco: świeżo upieczona trzydziestolatka zajmująca się dziennikarstwem udaje się do znanej w swojej okolicy wróżki, aby poznać własną przyszłość i mając nadzieję, że ta wizyta poprawi jej nastrój gdyż mówiąc krótko ostatnio jej się w życiu nie układa. Wychodzi od niej jeszcze bardziej podminowana, choć sceptyczne usposobienie pozwala jej nie załamać się złymi prognozami na nadchodzące dni i przejść nad poznanymi nowinami o samej sobie do porządku dziennego. Tylko w niewielkim stopniu odczuwa pewien dyskomfort psychiczny po zasianych przez tarocistkę mało pozytywnych rewelacjach. Po jakimś czasie następuje zdarzenie, które pochłonie bez reszty naszą dziennikarkę czującą duży pociąg do zagadek kryminalnych.

Nie przeczytałam w swoim życiu wielu kryminałów, ale od tego gatunku oczekuję całkowitego wciągnięcia w wykreowany przez autora świat, poczucia jedności z bohaterami, ogromnego zaciekawienia jak potoczy się fabuła i przede wszystkim zaskoczenia w finale. Lektura tej książki nie przysporzyła mi zbyt wielu emocji.
Dodatkowo przeszkadzał brak podziału powieści na rozdziały, nie wpływało to korzystnie na wygodę czytania, ale to tylko taki mało istotny mankament. Dużo większym jest właśnie mało absorbująca treść i średnio ciekawa intryga.

Książka ma jednak swoje zalety. Jeśli ktoś potrzebuje lekkiej lektury, która nie będzie zaprzątała przesadnie jego myśli to pozycja ta może się świetnie sprawdzić. Język jakim została napisana sprawia, że przewracanie kolejnych stronic nie męczy czytelnika. Następnym plusem jest dla mnie kilka dość ciekawych wzmianek o samym tarocie, sprawiły one, że obudziła się we mnie chęć bliższego poznania historii tych owianych aurą magii i tajemnicy kart. Plusem jaki dostrzegam jest również wątek pokazujący mechanizmy oddziaływania sugestii czy wręcz manipulacji na ludzką psychikę. W sposób lakoniczny, ale zawsze to coś, ukazane zostało jak bardzo jesteśmy w życiu uzależnieni od nastawienia i kierunku, w którym podążamy myślami i jak w konsekwencji wpływa to na nasze czyny i postępowanie.

Mnie książka "Ostatnią kartą jest śmierć" nie zachwyciła. Czytanie jej było średnio ciekawym doświadczeniem, bardziej nużącym niż sprawiającym frajdę. Liczyłam na kilka godzin miłej rozrywki i niestety się przeliczyłam.

"Doskonale przeprowadzona intryga, humor, a na dodatek przesympatyczna detektyw na starym skuterze - wszystkie te elementy sprawiają, że kryminał Ani Klejzerowicz czyta się jednym tchem".

Takie słowa możemy przeczytać na tylnej okładce tej oto książki. Nie zgadzam się z ani jednym stwierdzeniem tu zawartym. Intryga na pewno nie jest doskonale przeprowadzona, humoru tu...