„Ostatnią kartą jest śmierć” to najnowsza książka pióra Anny Klejzerowicz. Powieść ta jest czasami błędnie określana jako debiut literacki tej pisarki. Pani Anna jest autorką między innymi, wydanego w tym roku kryminału „Sąd ostateczny”, którego niestety nie było dane mi jak dotąd przeczytać. „Ostatnią kartą jest śmierć” jest łatwą, lekką i prostą lekturą, lecz czy przyjemną? Na ile książeczka licząca raptem 190 stron, może rozwinąć się i wciągnąć w swój świat? Przekonajmy się!

Główną bohaterką powieści jest dziennikarka Weronika Daglewska, autorka rubryki kryminalnej w lokalnej gazecie. Poznajemy ją, kiedy znajduje się na życiowym zakręcie. Zwolniono ją dopiero co z pracy a jej dotychczasowy partner postanowił rozejrzeć się za kimś innym. Pełna rozterek Weronika udaje się do wróżki Semiramidy. Ekscentryczna starsza pani przepowiada jej niebezpieczeństwo. Po jakimś czasie od wizyty, rozchodzi się wiadomość, że Semiramida wypadła z okna i poniosła śmierć na miejscu. Mąż wróżki zleca Weronice śledztwo w tej sprawie.

Po powyższym opisie można już stwierdzić, że fabuła książki nie jest jakaś specjalnie oryginalna i odnoszę wrażenie, że taki chyba był zamysł autorki. Do samego końca perypetie pani Weroniki i jej partnera Damiana nie zaskakują niczym specjalnym. Ot opowieść toczy się, jakby była lekką piłeczką puszczoną z górki. W zasadzie bez wysiłku dotarłem do finału, wzruszyłem ramionami i odłożyłem książeczkę bez głębszych refleksji na półeczkę.

Czy to oznacza, że książka jest zła? Otóż nie do końca. Mimo tej skrajnej prostoty rodem z tasiemcowych, kryminalnych seriali na Polsacie, czyta się ją dobrze. Fabuła jest na tyle prosta i jednotorowa, że powiastkę można zabrać na przystanek, do autobusu czy do poczekalni u dentysty i nie ma się co martwić, że przegapi się docelowe miejsce podróży lub swoje nazwisko wołane przez pielęgniarkę. Ona jest po prostu do tego stworzona! Jest lekka, niewielka i poręczna, więc idealnie mieści się w damskiej torebce (sprawdzałem), a wątek sprawnie umila czas, jednak nie wciąga do swojego świata na tyle, żeby się wyłączyć z otoczenia i nie zmusza do myślenia, więc i gwar nie jest przeszkodą by się nią raczyć.

„Ostatnią kartą jest śmierć” to dla mnie przykład takiego pocket book’a. Starcza na około 3-4 godziny w zależności od warunków otoczenia i mieści się w kieszeni. Nie aspiruje do miana wielkiego kryminału i nie udaje specjalnie czegoś więcej, niż jest w rzeczywistości. Troszkę kryminału i szczypta humoru, tworzą trzon tej mini – powieści, doprawiony dodatkowo nutą romansu (swoją drogą gustownie napisanego). Ładne wydanie z ciekawą okładką i fajnymi grafikami nie usprawiedliwia jednak, moim zdaniem, ceny. 25 polskich nowych złotych za 3 godziny czytania? To ja dziękuję, wolę iść do kina.

„Ostatnią kartą jest śmierć” to najnowsza książka pióra Anny Klejzerowicz. Powieść ta jest czasami błędnie określana jako debiut literacki tej pisarki. Pani Anna jest autorką między innymi, wydanego w tym roku kryminału „Sąd ostateczny”, którego niestety nie było dane mi jak dotąd przeczytać. „Ostatnią kartą jest śmierć” jest łatwą, lekką i prostą lekturą, lecz czy...