Przyznaję szczerze, że mnie zatkało. Po prostu.
Spodziewałam się, że „Trylogia nowojorska” nie będzie łatwą lekturą, jednak bardzo szybko okazało się, że książka dostarcza tej specyficznej „przyjemności innego rodzaju”, kiedy to od czasu do czasu odrywasz się od lektury, gapisz się w ścianę i myślisz: ale o co chodzi? Taką książkę odkłada się z poczuciem ulgi, ponieważ wreszcie można głębiej odetchnąć i rozładować napięcie wywołane lekturą, która zmusza do dokładnego czytania każdego zdania w nadziei, że przyniesie jakieś wyjaśnienie i da wskazówkę.
Odpoczynek zwykle bywa krótki, ponieważ odłożona książka i tak będzie Cię przywoływać i kusić, a Ty będziesz się trochę ociągać, bo masz już dość tej mózgowej gimnastyki. Nic z tego. Książka wygra.
Dla mnie wskazówką było zdanie: „…Innymi słowy: Wydaje mi się, że zawsze będę szczęśliwy tam, gdzie mnie akurat nie ma. Czyli bardziej brutalnie: Właśnie tam, gdzie mnie nie ma jestem sobą. Czyli wreszcie, żeby już wziąć byka za rogi: Wszędzie, byle nie na tym świecie…”.

Nie wiem, po jaką książkę sięgnąć po zakończeniu tej. Najchętniej nie czytałabym nic, aby jak najdłużej pozostać w klimacie "Trylogii...".
Genialna książka, intrygująca. Polecam szczególnie tym, którzy nie do końca są zadowoleni ze swojego „tu i teraz”.

Przyznaję szczerze, że mnie zatkało. Po prostu.
Spodziewałam się, że „Trylogia nowojorska” nie będzie łatwą lekturą, jednak bardzo szybko okazało się, że książka dostarcza tej specyficznej „przyjemności innego rodzaju”, kiedy to od czasu do czasu odrywasz się od lektury, gapisz się w ścianę i myślisz: ale o co chodzi? Taką książkę odkłada się z poczuciem ulgi, ponieważ...