"Królewskimi snami" Józef Hen udowodnił, że polska powieść historyczna może być interesująca, porywająca i rzetelnie oddająca ducha epoki.
Całość dosłownie połknęłam, mimo iż znam doskonale ekranizację (uważam ją za jeden z najlepszych rodzimych seriali, do których zawsze wraca się z przyjemnością i wielkim sentymentem).

W "Królewskich snach" mamy i złożoną politykę zagraniczną, i wątki miłosne, i dojrzałe przeżycia starego króla. Właśnie ten portret Jagiełły szczególnie mnie urzekł. Poznajemy go bowiem nie tylko jako doświadczonego i dalekowzrocznego władcę, ale i człowieka świadomego życiowych błędów, porażek i niespełnionych marzeń.

Spodobała mi się również narracja prowadzona z perspektywy błazna, który nie jest jedynie królewskim trefnisiem. Jego relacje z władcą przypominają więzi między Zygmuntem Starym i Stańczykiem.
W tej opowieści Oleska jest miejsce na poważne refleksje i na humor.

Całość czyta się szybko i przyjemnie. Sprzyja temu lekki styl. Autor w wielu wywiadach podkreślał, że celowo nie zastosował archaizacji, by książka była przystępna dla współczesnego czytelnika. Część krytyków miała mu to za złe, uważając, że taki zabieg nie uwiarygadnia treści, ja jednak popieram autora - jego styl jest wyrazisty i doskonale trafił w mój czytelniczy gust.

Polecam nie tylko miłośnikom powieści historycznych, gdyż książka Hena to ponadczasowa opowieść o władzy i wiążącej się z nią odpowiedzialności, o duchowych rozterkach i wielkich marzeniach.

"Królewskimi snami" Józef Hen udowodnił, że polska powieść historyczna może być interesująca, porywająca i rzetelnie oddająca ducha epoki.
Całość dosłownie połknęłam, mimo iż znam doskonale ekranizację (uważam ją za jeden z najlepszych rodzimych seriali, do których zawsze wraca się z przyjemnością i wielkim sentymentem).

W "Królewskich snach" mamy i złożoną politykę...