John Maxwell Coetzee laureat Literackiej Nagrody Nobla z 2003 roku, dwukrotny laureat Nagrody Bookera a ja nie czytałam żadnej Jego książki. Wstyd, ciężki wstyd. Sama nie wiem, dlaczego częściej sięgam po literaturę tzw. łatwą, jakkolwiek to brzmi, wszyscy wiedzą, o co chodzi.
Dzięki serwisowi Lubimy czytać mogłam zapoznać się zarówno z piórem pana Coetzee jak i z Jego życiorysem. Tym razem dostałam dwa w jednym. Obydwa powody były warte zachodu i czasu, który poświęciłam tej lekturze.

Głównym bohaterem powieści pt. „Lato” jest sam Coetzee, który opowiada swoje życie za pośrednictwem redaktora spisującego pośmiertnie losy wybitnego pisarza. Nie jest to jednak sucha biografia pisana od deski do deski. Autor postanowił opowiedzieć swoje dzieje przytaczając opowieści osób, które były dla Niego ważne, odegrały znaczącą rolę w Jego życiu, ukształtowały w Nim pewne cechy, dzięki Nim zachowywał się w taki a nie inny sposób, najprościej mówiąc uważał, że to właśnie Oni powinni wypowiedzieć się w temacie. Mogłoby się wydawać, że Coetzee będzie chciał, aby mówiono o nim w samych superlatywach, ale nie, nic bardziej mylnego. Jego osoba jest przedstawiona chyba w najbardziej prawdziwy z możliwych sposobów. Osoby opowiadające wydają się mówić prawdę szczerą czasami nawet do bólu.
Powieść przedstawia życie autora z lat 1972 – 1975. Na kolejnych jej stronach poznajemy życie Coetzee, jako zupełnie normalnego człowieka borykającego z szeregiem problemów, jakie niesie codzienność. Dzięki tej książce dowiadujemy się o stosunkach, jakie panowały między Noblistą a Jego ojcem. Nie był to idealny związek ojca z synem. Przepełniony był samotnością i walką o wybaczenie błędów młodości, pozornie bardzo banalnych. Dość znaczącą rolę odgrywają w życiu autora także Kobiety, z którymi łączą Go różne sytuacje. Nie mniej jednak w tym przypadku także łatwo dostrzec nie tylko zalety, ale i sporo wad pisarza. Opowiada o Nim także Jego przyjaciel, z którym wspólnie pracował ukazując życie zawodowe Coetzee, opowiadając o Nim z punktu widzenia mężczyzny.

Jestem bardzo zadowolona z faktu, iż mogłam przeczytać tę książkę. Polecam ją szczególnie tym, którzy uważają, że Nobliści piszą trudnym, zawiłym językiem dość ciężkim w odbiorze. Nic bardziej mylnego Proszę Państwa, Coetzze poradził sobie z tym „zabobonem” w iście mistrzowski sposób.

John Maxwell Coetzee laureat Literackiej Nagrody Nobla z 2003 roku, dwukrotny laureat Nagrody Bookera a ja nie czytałam żadnej Jego książki. Wstyd, ciężki wstyd. Sama nie wiem, dlaczego częściej sięgam po literaturę tzw. łatwą, jakkolwiek to brzmi, wszyscy wiedzą, o co chodzi.
Dzięki serwisowi Lubimy czytać mogłam zapoznać się zarówno z piórem pana Coetzee jak i z Jego...