Edynburg . 16 kwietnia 1874 roku. Najzimniejszy dzień świata. Śnieg zalega ulice i wciąż pada i pada. Ziąb niemiłosierny sprawia, że życie w mieście zamiera. Biel zdominowała krajobraz , jakby inne barwy nie miały racji bytu. Z kominów unosi się siwy dym, znak, że w domach piece pracują na pełnym etacie. Co się może wydarzyć w taki dzień?
To szczególna data, zwłaszcza dla bohatera powieści Mathiasa Malzieu pt. „Mechanizm serca”. Jack właśnie wtedy przychodzi na świat, ale panujący wokół mróz sprawia, że chłopiec rodzi się z zamarzniętym sercem. Na szczęście poród przyjmuje akuszerka Doktor Madelaine, która w miasteczku jest uważana za wariatkę i czarownicę. To właśnie ona na szczycie wzgórza Arthur’s Seat prowadzi swój oryginalny szpital, w którym odbiera porody prostytutek, kobiet porzuconych, niewiernych lub zbyt młodych. Doktor Madelaine jest również specjalistką od naprawiania ludzi. Jej metody są dość niekonwencjonalne, ale gdyby nie ona Jack musiałby się pożegnać z tym światem zanim jeszcze na dobre by się w nim zadomowił. Lekarka wszczepia więc w serce chłopca zegar z kukułką, który będzie czuwał nad życiem bohatera. Mechanizm jest jednak tak delikatny, że młodzieniec nie będzie mógł się zakochać : „ ... nigdy, przenigdy nie zakochaj się. Wtedy bowiem duża wskazówka na zawsze przebije Ci skórę, Twoje kości rozsypią się, a mechanizm serca znowu pęknie”.
Tak oto zaczyna się baśń. Baśń dla dorosłych o miłości, odrzuceniu, poczuciu osamotnienia i sile marzeń. Jack opowiada nam swoją historię od momentu swych narodzin, kiedy to został porzucony przez matkę i przygarnięty przez Madelaine, marzącą zawsze o własnym dziecku.
Pewnego dnia życie Jacka zmienia się definitywnie. W wieku dziesięciu lat poznaje młodziutką śpiewaczkę i od tego momentu wskazówki jego zegara poruszają się tylko dla niej. Przez trzy lata próbuje odnaleźć dziewczynę i jak w każdej baśni, postanawia wyruszyć w podróż w poszukiwaniu własnego szczęścia. W swej wędrówce poznaje m. in. Kubę Rozpruwacza, który poucza naszego bohatera, że przetrwanie zapewni mu tylko umiejętność przerażania innych, co, nomen omen, stanowi przepowiednię, która niebawem się spełni. W Paryżu natomiast chłopiec odnajduje Georgesa Mélièsa – zegarmistrza iluzjonistę ( notabene jest to postać autentyczna- Georges Méliès był pierwszym producentem filmowym, ojcem efektów specjalnych), który od tej pory będzie towarzyszył małemu wędrowcowi i opiekował się jego zegarem. Wyruszają do Andaluzji . Tam, na oryginalnym targowisku „Niecodzienności” spotyka swoją ukochaną i ...
Mathias Malzieu stworzył powieść z typowymi elementami baśniowymi. Mamy tu zatem motyw wędrówki i dojrzewania młodego bohatera, jest bohater pozytywny i bohater negatywny, są elementy fantastyczne oraz motyw skrywanej tajemnicy, która wyjaśnia się na koniec opowieści. Jest również morał - w życiu należy mieć marzenia i ciągle dążyć do tego, by się one spełniły, nie zwracając uwagi na konsekwencje. To wiąże się z ryzykiem, ale, jak to mawiał Méliès: „ Jeśli boisz się, że zrobisz sobie krzywdę, zwiększasz tylko prawdopodobieństwo, że tak się stanie (...) Jeśli spędzisz życie, myśląc tylko o tym, żeby sobie niczego nie uszkodzić, będziesz się okropnie nudził” . Każdy marzy o czymś innym, ale jest coś, co łączy wszystkich ludzi - potrzebujemy bliskości i uczucia drugiej osoby. Tak też jest z bohaterami „Mechanizmu serca”. Jack podejmuje ryzyko, odnajduje swoją ukochaną i oddaje jej klucz do swego serca. Madelaine zyskuje przybranego syna, ale chciałaby, aby chłopiec nigdy nie dorósł, dlatego ukrywa przed nim pewną tajemnicę. Georges marzy o tym, by wprawić w ruch fotografie, ale tęskni też za swoją pierwszą miłością. Podobnie, jak Arthur- alkoholik zaprzyjaźniony z Madelaine. Dla swojej żony wrócił do policji, choć marzył o tym, by zostać muzykiem. Zrezygnował z marzeń, ponieważ one nie zapewniłyby jego rodzinie chleba.
Mathias Malzieu napisał baśń, baśń, która wciąga czytelnika w świat marzeń, ale też ukazuje twardą rzeczywistość oraz ludzkie lęki przed obcowaniem z innością. To opowieść, która nie kończy się happy ednem, Jack i Miss Acacia nie żyli długo i szczęśliwie. Dlaczego? O tym już musicie przekonać się sami.

Edynburg . 16 kwietnia 1874 roku. Najzimniejszy dzień świata. Śnieg zalega ulice i wciąż pada i pada. Ziąb niemiłosierny sprawia, że życie w mieście zamiera. Biel zdominowała krajobraz , jakby inne barwy nie miały racji bytu. Z kominów unosi się siwy dym, znak, że w domach piece pracują na pełnym etacie. Co się może wydarzyć w taki dzień?
To szczególna data, zwłaszcza...