.. Gdybym miała się zastanowić nad słowami streszczającymi treść lektury.. nie powiedziałabym, że choroba wcale nie pierwszoplanowej bohaterki jest w centrum zainteresowania (fabuły). Owszem, choroba bohaterki "uderza" niejako w każdą postać, niemniej, tak naprawdę, to fabuła obraca się wokół rozterek, błędów popełnianych przez osobe dorosłe.

Dwa małżeństwa, które nie potrafią spojrzeć sobie w oczy. Popełniają klasyczne błędy. Uciekają przed prawdą, w imię ochrony "dobra" drugiej osoby. Bo tak będzie lepiej. I każdy unik, każde okrężnie wypowiedziane słowo doprowadza do stopniowej ruiny małżeństwa. Wkrada się brak czasu, zrzucanie odpowiedzialności na chorobę i związane z nią obowiązki. Każdy zatraca się w swoich pomylonych racjach.
W tym przypadku, czy śmiertelna choroba jest tutaj najpoważniejszym problemem, czy może pretekstem albo "ochroną" przed własną osobą i poniesioną życiową porażką?

Moja słaba ocena powieści nie wynika z mojej obojętności wobec postawionego problemu głównego w powieści, ale na to, jak bohaterowie powieści postanowili rozwiązywać swoje problemy, tak bardzo w sposób niedojrzały w kontraście do młodzieży, która ta w sytuacji trudnej potrafiła na miarę swojego wieku skonfrotnować problem i odważnie przyznać, bez kombinowania na różne fronty, że nie dzieje się najlepiej, ale trzeba działać..

.. Gdybym miała się zastanowić nad słowami streszczającymi treść lektury.. nie powiedziałabym, że choroba wcale nie pierwszoplanowej bohaterki jest w centrum zainteresowania (fabuły). Owszem, choroba bohaterki "uderza" niejako w każdą postać, niemniej, tak naprawdę, to fabuła obraca się wokół rozterek, błędów popełnianych przez osobe dorosłe.

Dwa małżeństwa, które nie...