Fajne ale krótkie podoba mi się to ale troszkę to dziwne ale okej jest ;)

Fajne ale krótkie podoba mi się to ale troszkę to dziwne ale okej jest ;)

Oj Kelly dziękuje ci za nadanie sensu mojemu życiu. Przez opowieść o średniowiecznych tapiseriach zapragnęłam pracować w muzeum sztuki i marzę o podróży do Francji. Cudowna historia, która jest przeplatanką faktów, jak i fikcji. Z każdą stroną ma się wrażenie że to wszystko dzieje się naprawdę a to nasza historia.

Oj Kelly dziękuje ci za nadanie sensu mojemu życiu. Przez opowieść o średniowiecznych tapiseriach zapragnęłam pracować w muzeum sztuki i marzę o podróży do Francji. Cudowna historia, która jest przeplatanką faktów, jak i fikcji. Z każdą stroną ma się wrażenie że to wszystko dzieje się naprawdę a to nasza historia.

Współczesna historia romantyczna, spleciona z historią miłosną pary kochanków ze średniowiecza. Oba wątki łączy historia sztuki i poszukiwanie skarbu wartego dużo więcej niż w pojęciu jedynie materialnym.
Gdyby nie ciekawa historia siódmej tapiserii, dzieła sztuki, o którego istnieniu można było snuć tylko domysły, książka byłaby nudna.
Akcja tocząca się w Paryżu dotyczy śmietanki pasjonatów sztuki, którzy w większej ilości są filantropami. Francja przytłacza pseudo artystycznym światem. Widzi się tylko mdły aspekt wystaw i podziwiania dzieł sztuki.
Natomiast historia miłosna jest tania i podobna do wielu romansów, w których bohaterzy po latach zdają sobie sprawę, że powinni o siebie walczyć jak byli nastolatkami.
Do tego samego poziomu "taniości" próbuje się sprowadzić zakazaną miłość średniowiecznych kochanków. Mimo tego udaje się jej ostać na poziomie.
Jak dla mnie za dużo dramatyzowania w sposób jaki rozumieją tylko kobiety czytujące harlequiny.
Sam pomysł bardzo ciekawy ale zabrakło pazura i konkretów. Dosłownie czuć, że książka napisana przez kobietę lubującą się w romansach.
Opisy dzieł sztuki bardzo porządne i na poziomie, grają dosłownie na wyobraźni.

Poszukiwania siódmej tapiserii są naprawdę ciekawe, ale wycięłabym z nich część wątku romantycznego, który jest wręcz przytłaczający przez swoją nadmierną ckliwość. Akcja na początku jest po prostu słaba, wyjąwszy fragmenty dotyczące średniowiecza, natomiast na końcu książki akcja bardzo przyspiesza i zostaje wyjaśnione dosłownie wszystko co było niejasne. Zwykle nie popieram takich zakończeń ale tutaj było to miłe i pasowało do całości. Nie podobał mi się jedynie przesyt wątku romantycznego oraz to, że pod koniec w 3 rozdziały dzieje się tyle co w całej książce.

Współczesna historia romantyczna, spleciona z historią miłosną pary kochanków ze średniowiecza. Oba wątki łączy historia sztuki i poszukiwanie skarbu wartego dużo więcej niż w pojęciu jedynie materialnym.
Gdyby nie ciekawa historia siódmej tapiserii, dzieła sztuki, o którego istnieniu można było snuć tylko domysły, książka byłaby nudna.
Akcja tocząca się w Paryżu dotyczy...

polecam

polecam

Taka tam miłosna historia z happy endem na pochmurne dni. Tylko proszę nie myśleć, że to jedynie tanie romansidło, nie, wnikliwi znajdą tu prócz historii miłośnej temat niezależności kobiety, problem podążania za swoimi marzeniami, pasje czy wreszcie motyw nadziei, że być może jutro los będzie dla nas łaskawszy. Wszystko to pisane lekkim przyjemnym językiem. Warta polecenia.

Taka tam miłosna historia z happy endem na pochmurne dni. Tylko proszę nie myśleć, że to jedynie tanie romansidło, nie, wnikliwi znajdą tu prócz historii miłośnej temat niezależności kobiety, problem podążania za swoimi marzeniami, pasje czy wreszcie motyw nadziei, że być może jutro los będzie dla nas łaskawszy. Wszystko to pisane lekkim przyjemnym językiem. Warta polecenia.

Pasja jest wręcz uzależnieniem tak silnym, że często zakłada nam klapki na oczy. Tracimy poczucie tego co jest dla nas ważne, tego o co powinniśmy dbać. Podczas weny potrafimy zamknąć się w czterech ścianach (których forma i postać jest zależna od samej pasji) i zupełnie stracić kontakt z rzeczywistością. Oprócz tego, że hobby stwarza nam warunki do tego, iż możemy wykreować swój własny świat, to również pozwala na to aby odnaleźć bliskich nam ludzi, którzy zaistnieją w tym świecie. Daje nam poczucie wyjątkowości i tego, że nasze życie nie jest bezcelowe. Każdy człowiek zasługuje na coś takiego.

W tej książce na początku przeplatają się wątki dwóch postaci, które później łączą się w całość. Alex pracuje we francuskim Muzeum Cluny. Pojawia się przed nią niepowtarzalna szansa odnalezienia siódmej tapiserii z cyklu Dama z jednorożcem. Jake, po wielu latach pracowania na uczelni postanowił wreszcie zrealizować swoje marzenia i wyrusza do Paryża, aby spróbować zaistnieć jako malarz. Oboje z bohaterów mają już ułożone życie. Ona od siedmiu lat ma córeczkę, a on do szaleństwa kocha swoją narzeczoną. Mimo to, w mieście miłości ponownie się spotykają (bowiem na studiach byli parą) i wzajemnie sobie pomagają. Jednak z dnia na dzień ich relacja przeradza się w coś więcej.


Autorka w książce bardzo dobrze przeplata wątki. Książka jest na prawdę bogata gatunkowo. W pewnym momencie, kiedy Jones porusza sprawy sercowe mam wrażenie, że czytam romansidło, natomiast już za chwilę czuję się jak w powieście detektywistycznej i całkowicie zatracam się poszukiwaniach tapiserii. Mogłabym tak wymieniać dalej, ale to nie miałoby żadnego sensu. Aż trudno w to uwierzyć, że na przestrzeni prawie czterystu stron, ktoś może zawrzeć tak wiele i w tak interesujący sposób.

Poszukiwanie tapiserii jest niesamowicie interesujące. Jestem osobą, która choć bardzo chciałaby interesować się sztuką muzealną, nie ma na to niestety czasu. Gdy zobaczyłam tę książkę wystraszyłam się, że przez moje nieobeznanie, nie będę mogła sobie poradzić ze zrozumieniem o co w tym momencie chodzi. Natomiast Jones, która notabene jest absolwentką historii sztuki doskonale wprowadza nas na tereny tej elitarnej dziedziny. Mało tego, zainteresowało mnie to tak bardzo, że aż sama zaczęłam czytać o cyklu tych tapiserii. Oprócz dreszczyku emocji autorka zaproponowała nam jeden wielki, bogaty w informacje wykład na temat sztuki.

Chyba żadna porządna książka nie mogłaby się obejść bez wątku miłosnego. Tak to już jest, że zawsze coś takiego się pojawia, nie ważne w jakim stopniu autor o niej się rozpisuje. W końcu miłość jest rzeczą ludzką i dotyka każdego. Ale wracając do tematu. W tej powieści prezentowana jest miłość prawdziwa, która przeżyła całe czternaście lat rozłąki, po to, żeby w przyszłości ponownie się połączyć. Cudowne jest to, że jest ona przedstawiona w sposób szalenie dojrzały, lecz zarazem spontaniczny. Być może momentami jest nieprawdopodobna, bo takie historie zdarzają się jedynie w filmach, ale mimo wszystko przyjemnie się o niej czyta.

Książkę mogę bardzo polecić. Czyta się ją szybko, łatwo i przyjemnie. Przy okazji posiada ona jedną najważniejszą rzecz nie jest pusta i głupia. Przedstawia ważne wartości, a przy okazji przenosi nas w świat, który jest często trochę ambitniejszy od naszego. Myślę, że każdy komu zależy na własnym rozwoju powinien ją przeczytać.


9/10

"(...) prawdziwe szczęście daje tylko miłość, a czasem co bywa trudniejsze otwarcie się na miłość i umiejętność jej przyjęcia."

Pasja jest wręcz uzależnieniem tak silnym, że często zakłada nam klapki na oczy. Tracimy poczucie tego co jest dla nas ważne, tego o co powinniśmy dbać. Podczas weny potrafimy zamknąć się w czterech ścianach (których forma i postać jest zależna od samej pasji) i zupełnie stracić kontakt z rzeczywistością. Oprócz tego, że hobby stwarza nam warunki do tego, iż możemy...

Choć nie wypożyczyłam jej osobiście przypasowała mi do gustu ponieważ jest utrzymana w stylistyce moich ulubionych autorów czyli N. Sparksa, czy G. Musso. Akcja zaczyna dziać się w Paryżu pośród studentów, którzy studiują sztukę. Alex i Jake są bardzo dobrymi przyjaciółmi jednak po jakimś czasie zaczynają być sobie bliscy choć Alex nie angażuję się 100%, nie tak jak Jake. Alex w końcu poznaje bogatego francuza i wychodzi za niego za mąż a Jake po zakończeniu studiów wraca do Ameryki, gdzie tam zaczyna swoją karierę zawodową na uniwersytecie i ma narzeczoną Rebecce. Jake postanawia wyjechać ze Stanów, rzuca pracę i wyjeżdża z powrotem do Paryża aby malować. Chęć zobaczenia się z Alex jest silniejsza niż się spodziewał i udaje się do Muzeum Cluny gdzie Alex jest kustoszem. Ona jest znawcą średniowiecznej sztuki a ściślej średniowiecznych tapiserii i pewnego dnia dostaje list od siostry przełożonej z Klasztoru Św. Baldyny która napisała że w klasztorze znajduję się cenna tapiseria. Alex jako poszukiwaczka dla muzeum tapiserii postanowiła pojechać i zobaczyć czy jest coś tam cennego. Udaje jej się znaleźć tylko wiersz. Czy znajdzie coś cennego jaki udział w tym wszystkim ma Jake można dowiedzieć się tylko poprzez przeczytanie tej książki.

Jest ciekawa i utrzymana w ciągłym napięciu. Przewija się wątek miłośny co jest uatrakcyjnieniem całej powieści. Nie ukrywam że książka jest wciągająca i bardzo mądrze napisana wiele można z niej wynieść.

Polecam :)

Choć nie wypożyczyłam jej osobiście przypasowała mi do gustu ponieważ jest utrzymana w stylistyce moich ulubionych autorów czyli N. Sparksa, czy G. Musso. Akcja zaczyna dziać się w Paryżu pośród studentów, którzy studiują sztukę. Alex i Jake są bardzo dobrymi przyjaciółmi jednak po jakimś czasie zaczynają być sobie bliscy choć Alex nie angażuję się 100%, nie tak jak Jake....

niestety nie można nic ciekawego napisać o tej książce, więc ni piszę bo szkoda czasu.

niestety nie można nic ciekawego napisać o tej książce, więc ni piszę bo szkoda czasu.