Piękna i wzruszająca

Piękna i wzruszająca

Najpierw plusy.
* Świetnie, że dowiedziałam się dokładnie o co chodziło z malarstwem zdegenerowanym i o niszczeniu przez nazistów „niepoprawnych politycznie” dzieł, nawet największych twórców. Dla mnie ta wiedza to największa zaleta powieści.
* Wasilij Kandinsky. Zafascynował mnie ten malarz, a powieść sprowokowała do zaprzyjaźnienia się z jego twórczością. WOW!
* Adolf Hitler jako malarz. No, jego twórczość mnie nie oczarowała, ale nie sądziłam, że malował tak dużo i właściwie wcale nie aż tak źle, jak wcześniej sądziłam (poszperałam w sieci).
* Poczytałam o tym, jak się żyło Amerykanom w czasie II wojny oraz w jaki sposób im tę wojnę i wieści z frontu komunikowano. Toż to szok! I jak się żyło Niemcom w czasie dochodzenia Hitlera do władzy. Niby to wiedziałam, ale nadal ciekawe.

Pora na minusy.
* Liczyłam na tytułową synestezję, mnóstwo synestezji, wpływającej na fabułę i ciekawe opisanej. A tej jak na lekarstwo. A przecież słyszeć kolory to niecodzienna sprawa.
* Nie satysfakcjonował mnie wątek romansowy, ale to kwestia upodobań.
* Dużo niewiarygodności znalazłam. Hitler zapraszający do Berghoffu na prywatną kolację żonę Żyda, no proszę Was! I inne tego typu kwiatki.
* Wątek współczesny, który mnie tylko irytował oraz wkurzająca postać dziennikarki i jej nie wiadomo jaka, bylejaka rola.
* Język nie najwyższych lotów, szczególnie przy wątkach współczesnych.
* Okładka. Ojojoj, godna gorącego romansu. Nic ponad to.

Plusy i minusy kładę na wagę. Oglądam języczek u wagi, przważają jednak plusy. O, proszę, wskazuje ponad 6 punktów. Za Kandinsky’ego zaokrąglam w górę.

Najpierw plusy.
* Świetnie, że dowiedziałam się dokładnie o co chodziło z malarstwem zdegenerowanym i o niszczeniu przez nazistów „niepoprawnych politycznie” dzieł, nawet największych twórców. Dla mnie ta wiedza to największa zaleta powieści.
* Wasilij Kandinsky. Zafascynował mnie ten malarz, a powieść sprowokowała do zaprzyjaźnienia się z jego twórczością. WOW!
* Adolf...

W książce poznajemy historię Hanny, którą opowiada jej córka Isabella Fletcher.
Hanna w 1900 r. uciekła od rodziców z bawarskiej wsi do Monachium, gdzie została służącą u niedomagającej pani Fleischmann. Jej mąż był marszandem i mecenasem dla wielu młodych i początkujących artystów. Hanna również zainteresowała się malarstwem, zwłaszcza gdy odkryła w sobie tę przypadłość, jaką jest synestezja, polegającą na słyszeniu kolorów. Przebywając w domu państwa Fleischmann miała możliwość spotkania i poznania wielu artystów, między innymi Kandińskiego i docenić sztukę awangardową.
Przed wybuchem II wojny światowej Żydzi w Niemczech stanowili elitę społeczną, kulturalną i ekonomiczną. Po dojściu Hitlera do władzy sytuacja się diametralnie zmieniła.
Jak potoczyły się dalsze losy Hanny, która po śmierci mocodawczyni została żoną pana Fleischmanna, poznajemy ze wspomnień córki.
Historia jest ciekawa jednak czegoś mi brakuje. Autorka snuje opowieść dość lakonicznie, prześlizguje się nad historycznymi wydarzeniami a skupia się na emocjach samej bohaterki. Relacja Hanny jest nasycona jej obawami, co rozumiem, jednak zbyt często powtarzanymi w podobnych kontekstach całej opowieści nuży, a wątek miłosny trudno nazwać wątkiem.
Przypomnienie wydarzeń takich jak Noc kryształowa i Noc długich noży zbyt ogólne. Można było tu rozwinąć temat i trochę wyjaśnić w czym rzecz. Nie odczuwałam grozy w doświadczeniach Żydów, mamy tu tylko wzmianki o prześladowaniu i aresztowaniu.

W książce poznajemy historię Hanny, którą opowiada jej córka Isabella Fletcher.
Hanna w 1900 r. uciekła od rodziców z bawarskiej wsi do Monachium, gdzie została służącą u niedomagającej pani Fleischmann. Jej mąż był marszandem i mecenasem dla wielu młodych i początkujących artystów. Hanna również zainteresowała się malarstwem, zwłaszcza gdy odkryła w sobie tę przypadłość,...

Ciekawa wielowątkowa opowieść o zaginionych w czasie II Wojny Światowej obrazach ,awangardowej grupy malarzy założonej przez Kandińskiego. Mamy tu wątek rodziny, miłości, romansu ale też strach o życie najbliższych , obawa czy uda się uciec z zagrożonego kraju. Wszystko to w kolorach i opisach malarstwa światowego .

Ciekawa wielowątkowa opowieść o zaginionych w czasie II Wojny Światowej obrazach ,awangardowej grupy malarzy założonej przez Kandińskiego. Mamy tu wątek rodziny, miłości, romansu ale też strach o życie najbliższych , obawa czy uda się uciec z zagrożonego kraju. Wszystko to w kolorach i opisach malarstwa światowego .

Prowadzone są dwa równoległe wątki - współczesny i historyczny (przed- i wojenny),jednak niby we współczesnym snuje się opowieść o tym wcześniejszym, to w sumie nie wiemy, ile z tego jest powiedziane, bo część informacji jednak nie pozostaje ujawnionych. Więc trochę zamieszania jest. Nie zachwyciła mnie też Lauren jako postać, zachowywała się nieco infantylnie jak na fachowca, którym miała być. Za to postać Hanny została przedstawiona rewelacyjnie - jej rozterki jako osoby w takich a nie innych czasach (nawet tych przedwojnennych) i jako kobiety (będącej drugą żoną itp.). Na plus też duża merytoryka w kwestiach historii sztuki, w dodatku podane w łatwy do przyswojenia, nienachalny i nie wytrącający czytelnika z głównego wątku sposób.

Prowadzone są dwa równoległe wątki - współczesny i historyczny (przed- i wojenny),jednak niby we współczesnym snuje się opowieść o tym wcześniejszym, to w sumie nie wiemy, ile z tego jest powiedziane, bo część informacji jednak nie pozostaje ujawnionych. Więc trochę zamieszania jest. Nie zachwyciła mnie też Lauren jako postać, zachowywała się nieco infantylnie jak na...

Książka mnie nie zachwyciła, ale mi się podobała i nie żałuję czasu, który na nią poświęciłam.

Co na plus:
- dwie płaszczyzny czasowe, z których jedna rozgrywa się w ciągu dwóch dni we współczesności, a druga przez całą pierwszą połowę XX wieku.
- dużo informacji o historii sztuki, artystach i ówczesnych prądach artystycznych - to lubię
- umiejętnie przedstawione zmiany społeczne wywołane zmianami politycznymi, a na ich tle - prywatne historie zwykłych ludzi
- przyjemny styl, który nie razi banalnością, a mimo to, lekko się go czyta

Co na minus:
- zmarnowany potencjał z synestezją - mimo że umiejętność tytułowa, pojawia się w tekście rzadko, jest bardzo skrótowo opisywana i nie ma żadnego wpływu na fabułę
- nieumiejętność autorki w opisywaniu scen romantycznych - każdy miłosny dialog jest tak zły, że bolą zęby

Czy polecam? Tak, tym którzy lubią obyczajówki oparte na faktach historycznych, a do tego wątki o sztuce i artystach.

Książka mnie nie zachwyciła, ale mi się podobała i nie żałuję czasu, który na nią poświęciłam.

Co na plus:
- dwie płaszczyzny czasowe, z których jedna rozgrywa się w ciągu dwóch dni we współczesności, a druga przez całą pierwszą połowę XX wieku.
- dużo informacji o historii sztuki, artystach i ówczesnych prądach artystycznych - to lubię
- umiejętnie przedstawione zmiany...

Hanna urodziła i wychowała się na Bawarskiej wsi, uciekła z domu do Monachium, rozpoczęła pracę w domu a następnie w galerii znanego manszarda, niestety dla ówczesnych czasów i miejsca, pochodzenia żydowskiego. Była szczęśliwa najpierw jako jego pracownica a później jako jego żona, ale później władzę w Niemczech przejął niejaki Adolf Hitler i wszystko się zmieniło. To co przeżyła, co robiła i jak uciekła zachowała dla siebie, nie powiedziała nic ani siostrze, ani córce Izabeli. A wszystko zaczęło się kobiety, która poszukuje zaginionych w okresie II wojny dzieł sztuki. Mimo, że bohaterowie, to fikcja literacka, to wiele opisanych wydarzeń na pewno był prawdziwych.

Hanna urodziła i wychowała się na Bawarskiej wsi, uciekła z domu do Monachium, rozpoczęła pracę w domu a następnie w galerii znanego manszarda, niestety dla ówczesnych czasów i miejsca, pochodzenia żydowskiego. Była szczęśliwa najpierw jako jego pracownica a później jako jego żona, ale później władzę w Niemczech przejął niejaki Adolf Hitler i wszystko się zmieniło. To co...

W rolach głównych:
Hanna - niezwykła pod wieloma względami;
Hitler - inspirujący do miana wielkiego, najpierw w sztuce;
Niemcy - przegrani w I wojnie światowej;
Żydzi - prześladowani w Niemczech, po dojściu Hitlera do władzy
oraz
sztuka abstrakcyjna - zdegenerowana zdaniem domorosłego znawcy, nie tylko, malarstwa.
Na początku ciut ciężko się czyta, ale jak już zagłębi się w opowieść to zaczyna książka wciągać. Jak dla mnie brak lekkiego pióra, ale historia warta uwagi. Liczyłam na więcej synestezji, dostałam w zamian kilka informacji o malarzach początku XX wieku, historię Niemiec i mieszkających w nich Żydów.

W rolach głównych:
Hanna - niezwykła pod wieloma względami;
Hitler - inspirujący do miana wielkiego, najpierw w sztuce;
Niemcy - przegrani w I wojnie światowej;
Żydzi - prześladowani w Niemczech, po dojściu Hitlera do władzy
oraz
sztuka abstrakcyjna - zdegenerowana zdaniem domorosłego znawcy, nie tylko, malarstwa.
Na początku ciut ciężko się czyta, ale jak już zagłębi się...

Bardzo ciekawa historia o ratowaniu zrabowanych dzieł.
Synestezja.

Bardzo ciekawa historia o ratowaniu zrabowanych dzieł.
Synestezja.

Polecam ksiazka bardzo wciąga, wspaniała historia bardzo trzyma w napięciu.

Polecam ksiazka bardzo wciąga, wspaniała historia bardzo trzyma w napięciu.