Miło mnie ZASKOCZYŁA po latach lektura tej debiutanckiej powieści Janusza Zajdla.

Powstała na początku lat 60, napisana została i niejako sformatowana wybitnie pod czytelnika młodego, głodnego kosmicznych przygód, przedstawionych mu w przystępny i - jak się okazuje nawet teraz, po 50 blisko latach - w zupełnie NIEBANALNY sposób.

Pióro Zajdla, w tak wczesnym dla niego etapie kariery pisarza SF, odnaleźć tutaj możemy lekkim a precyzyjnym już wielce! Całkiem ciekawa fabuła - z perspektywy czasu zapewne mocno teraz oklepana - okraszona została być może i infantylnymi chwilami dialogami dość prostych w konstrukcji bohaterów, ale..

Ale za to główne już przemyślenia oraz problematyka całej powieści, są już próby naprawdę przyzwoitej! Biorąc rzec jasna pod uwagę docelową grupę czytelników tej powieści, jak i czas jej powstania. Gdyż dla młodych osobników to fantastyka będzie WYBORNA, ciekawa, przyjemna stylowo i przede wszystkim całkiem całkiem edukacyjno-NAUKOWA!

Czytelnik zaawansowany bardziej wiekiem, czy też książkowym stażem, MOŻE tej pozycji jednak zwyczajnie nie zdzierżyć - to jest prawdopodobne a nawet dopuszczalne! Fani Zajdla jednak przeczytać ją po prostu OBOWIĄZKOWO muszą! Nie zawiodą się oni na pewno poziomem ani charakterystyczną dla JAZ jakością wykonania! Konkludując zatem: młodzieńczo POLECAM!

Miło mnie ZASKOCZYŁA po latach lektura tej debiutanckiej powieści Janusza Zajdla.

Powstała na początku lat 60, napisana została i niejako sformatowana wybitnie pod czytelnika młodego, głodnego kosmicznych przygód, przedstawionych mu w przystępny i - jak się okazuje nawet teraz, po 50 blisko latach - w zupełnie NIEBANALNY sposób.

Pióro Zajdla, w tak wczesnym dla niego...