Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Kazimierz Smoleń
7
8,0/10
Urodzony: 19.04.1920Zmarły: 27.01.2012
Polski więzień obozu zagłady KZ Auschwitz.
Przed II wojną światową studiował prawo.
Uwięziony w Auschwitz 6 lipca 1940 roku. W obozie zagłady przebywał 4 i pół roku, do stycznia 1945. Wtedy to, wraz z grupą więźniów, został przetransportowany do KZ Mahthausen.
Po wojnie Smoleń ukończył KUL i zaczął pracować w Muzeum Auschwitz Birkenau.
Autor książki "Oświęcim. Przewodnik po muzeum" (KAW, 1980) oraz wstępu do publikacji "Numery mówią" (pierwsze wydanie: Wydawnictwo "Śląsk", 1980).
Konsultant do spraw obozu w Auschwitz w pięciu filmach, m.in. "Życie za życie. Maksymilian Kolbe" (reż. Krzysztof Zanussi, 1989),"Kornblumenblau" (reż. Leszek Wosiewicz, 1988) oraz "Zapamiętaj imię swoje" (reż. Siergiej Kołosow, 1974).
Kazimierz Smoleń żył 91 lat.http://
Przed II wojną światową studiował prawo.
Uwięziony w Auschwitz 6 lipca 1940 roku. W obozie zagłady przebywał 4 i pół roku, do stycznia 1945. Wtedy to, wraz z grupą więźniów, został przetransportowany do KZ Mahthausen.
Po wojnie Smoleń ukończył KUL i zaczął pracować w Muzeum Auschwitz Birkenau.
Autor książki "Oświęcim. Przewodnik po muzeum" (KAW, 1980) oraz wstępu do publikacji "Numery mówią" (pierwsze wydanie: Wydawnictwo "Śląsk", 1980).
Konsultant do spraw obozu w Auschwitz w pięciu filmach, m.in. "Życie za życie. Maksymilian Kolbe" (reż. Krzysztof Zanussi, 1989),"Kornblumenblau" (reż. Leszek Wosiewicz, 1988) oraz "Zapamiętaj imię swoje" (reż. Siergiej Kołosow, 1974).
Kazimierz Smoleń żył 91 lat.http://
8,0/10średnia ocena książek autora
455 przeczytało książki autora
503 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Auschwitz. Nazistowski obóz śmierci
Kazimierz Smoleń, Franciszek Piper
7,4 z 39 ocen
134 czytelników 6 opinii
1993
Oświęcim 1940-1945. Przewodnik po muzeum
Kazimierz Smoleń
7,7 z 39 ocen
130 czytelników 6 opinii
1980
Wybrane zagadnienia z historii KL Auschwitz
Kazimierz Smoleń, Franciszek Piper
0,0 z ocen
5 czytelników 0 opinii
1975
Wśród koszmarnej zbrodni - notatki więźniów Sonderkommando
Kazimierz Smoleń, Danuta Czech
8,8 z 9 ocen
56 czytelników 3 opinie
1970
Katalog prac graficznych Jerzego Adama Brandhubera
Kazimierz Smoleń, Jerzy Adam Brandhuber
8,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1961
Katalog prac graficznych Mieczysława Kościelnaka
Kazimierz Smoleń
8,5 z 2 ocen
2 czytelników 2 opinie
1961
Najnowsze opinie o książkach autora
Numery mówią Kazimierz Smoleń
7,7
"Numery mówią" jest zbiorem osobistych wspomnień byłych więźniów obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i Brzezince. Znajdziemy w niej przerażające opowieści o głodzie, chorobach, egzekucjach, panującym brudzie, smrodzie, braku wody do picia jak i mycia się, morderczej pracy, wielogodzinnych apelach, walce o przetrwanie.
Historie te jednak mają w sobie odrobinę nadziei, niektóre nawet są zabawne. Ile trzeba mieć w sobie siły aby o śmierci i o swych oprawcach pisać z nutą humoru!
Najsmutniejsze historie jak dla mnie były opowiadane przez kobiety znajdujące się w obozach. Opowieści o rozłące z dzieckiem, które było przewiezione do innego obozu, o sposobach uśmiercania noworodków, które rodziły się w obozie, o tym jak ciężarne nigdy nie zaznały szczęścia bycia matką bo od razu były kierowane do krematorium są chyba najbardziej wstrząsające. Ból jaki doznaje matka świetnie oddaje wiersz jednej z więźniarek:
"Wszędzie cię widzę, syneczku maleńki!
Widzę cię w polu, gdy sadzimy soję,
Wciąż przed oczami dzieciąteczko moje!
Widzę cię rano, w południe i w nocy,
Już wypłakałam swoje smutne oczy...
O gdyby jakaś tajemnicza siła
Do moich ramion skrzydła przyczepiła,
To bym w przestworza wzniosła się nieznane
I odszukała dziecko ukochane.
Tak bym gorąco ciebie przytuliła,
Żebym ci wszystkie troski nagrodziła."
Chyba nikt nie jest w stanie wyobrazić sobie co tam się działo, męka tych ludzi nie znajduje żadnych słów, które mogły by opisać te straszne wydarzenia. Ja również nie wiem co bym mogła jeszcze napisać w temacie tej książki. Uważam, że należy ją przeczytać i głęboko przemyśleć. Cieszmy się, że nie musimy doznawać takiego cierpienia! Recenzje o ile można to tak nazwać zakończę cytatem:
"KL Auschwitz został zbudowany na nienawiści i na pogardzie człowieka w imię obłąkańczej ideologii. Aby zatem nigdy nie powtórzyły się czasy hańby dla ludzkości, aby doznania świadków tamtych zdarzeń- mogły stać się przestrogą i ostrzeżeniem..."
Wśród koszmarnej zbrodni - notatki więźniów Sonderkommando Kazimierz Smoleń
8,8
Prawdopodobnie żadnemu z ludobójstw, które przetoczyły się przez świat, nie poświęcono tak dużej ilości książek, jak Holokaustowi. Choć w obliczu swej wojennej klęski naziści starali się jak mogli zatrzeć wszelkie ślady masowego mordu, ocalało wielu jego świadków. Ich niezwykle spójne relacje złożyły się na dobitne świadectwo koszmaru, którego – mimo całej jego nierealnej wręcz ohydy – podważać przy zdrowych zmysłach nie sposób.
Wiele z najbardziej szczegółowych relacji dotyczących nazistowskiego ludobójstwa pochodzi od członków Sonderkommando. Była to formacja zajmującą się m. in. opróżnianiem komór gazowych ze zwłok eksterminowanych ludzi oraz paleniem ich w krematoryjnych piecach i paleniskach. Jej członkami byli żydzi wyselekcjonowani przez SS-manów. Pracowali pod przymusem i ze świadomością, że jako naoczni świadkowie ludobójstwa prędzej czy później zostaną bezwzględnie zlikwidowani. Spisali swe doświadczenia i zakopali zapiski pod ziemią, z nadzieją, że w przyszłości zostaną odnalezione przez badaczy, i świat pozna prawdę o tragicznym losie milionów pomordowanych w imię obłąkanej ideologii nazistowskiej. Zbiór tych właśnie ocalałych notatek, przetłumaczonych (m. in. z języka Jidysz i języka francuskiego) na język polski, otrzymuje czytelnik.
Wszystkie zapiski sporządzane były w żydowskich gettach bądź ludobójczym molochu Auschwitz-Birkenau. Niektóre z nich w momencie odnalezienia były znacznie uszkodzone przez wilgoć, toteż niemożliwe było odczytanie ich w całości. Obszerne partie tekstu są wręcz poszatkowane przez (oznaczające luki) nawiasy kwadratowe, i pełne zrozumienie ich jest niemożliwe. Na szczęście edytorzy zbioru postarali się, jak mogli, by rzucić światło na te białe plamy – każdy z opublikowanych zapisków został opatrzony naukowym komentarzem wyjaśniającym okoliczności jego powstania, oraz licznymi przypisami.
Poszczególne teksty opisują bodaj wszystkie najważniejsze etapy gehenny, której poddani byli przeznaczeni do eksterminacji ludzie: od pobytu w getcie, przez wysiedlenie, transport bydlęcymi wagonami, selekcję, pobyt w obozie zagłady, pracę w Sonderkommando, aż po śmierć w komorach gazowych i spalenie. Właściwie wszystkie z nich stanowią nieustający opis fizycznej i psychicznej udręki – poniżenia, tortur, mordów, absurdalnej wręcz bezsilności wobec siły wroga, rozpaczy rodzin skazanych na rozbicie, strachu przed każdą nadchodzącą godziną, głodu, bestialskiej przemocy.
CAŁOŚĆ RECENZJI DOSTĘPNA TUTAJ:
https://podwieczorekumorfeusza.wordpress.com/2018/07/16/wsrod-koszmarnej-zbrodni-notatki-wiezniow-sonderkommando/