"Wieczna księżniczka" jest pierwszą książką Gregory, po którą sięgnęłam. Troche czekała zanim to zrobiłam (jak inne powieści tej autorki), ponieważ obawiałam się ciężkiego języka, który bywa charakterystyczny dla powieści historycznych. Moje obawy okazały się niesłuszne. Język, choć stylizowany, to wciąż lekki i przystępny, co sprawia, że książkę czyta się szybko, mimo jej gabarytów.

Postać Katarzyny Aragońskiej opisana w powieści zaskoczyła mnie jeszcze bardziej niż stylizacja językowa. O ile dobrze pamiętam, w szkole zawsze uczono mnie, że Katarzyna Aragońska była królową Anglii, pierwszą żoną Henryka VIII, która nie była w stanie zapewnic mu męskiego potomka, co było główną przyczyną ich rozwodu i tyle. Tutaj widzimy ją jako pewną siebie, budzącą szacunek kobietę, która znając swoje przeznaczenie, dąży do jego realizacji za wszelką cenę. Po śmierci ukochnego Artura dotrzmuje danej mu obietnicy i walczy o swoją pozycję do samego końca. Mimo że urodziła się jak hiszpańśka księżniczka, staje się prawdziwą królową Anglii, która potrafi walczyć o swoją nową ojczyznę.

Dzięki narracji pierwszoosobowej można zrozumieć mechanizmy, które wpływały na podejmowane przez Katarzynę decyzję, Można poznać jakie emocje przeżywała na każdym etapie swojego życia. Dzięki temu staje się ona bliższa czytelnikowi i zyskuje jego sympatię od pierwszej do ostatniej strony książki.

Lektura tej książki sprawiła, ze już nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po kolejną książkę Philippy Gregory, więc najlepiej zrobie to od razu.

"Wieczna księżniczka" jest pierwszą książką Gregory, po którą sięgnęłam. Troche czekała zanim to zrobiłam (jak inne powieści tej autorki), ponieważ obawiałam się ciężkiego języka, który bywa charakterystyczny dla powieści historycznych. Moje obawy okazały się niesłuszne. Język, choć stylizowany, to wciąż lekki i przystępny, co sprawia, że książkę czyta się szybko, mimo jej...