Kolejny raz się powtórzę: Gardner to znak jakości.
Sięgam po nią tym chętniej, im bliżej szmiry i sterty piachu leżała wcześniej czytana przeze mnie książka. Możemy zatem uznać, iż Gardner świetnie nadaje się na literacką odtrutkę.
Czytając Lisę doznaję oczyszczenia z tytułu pochłonięcia wcześniej stosu miałkości i tandety spod szyldu BCB (Bezdyskusyjnie Czytelniczy Bubel).
Gardner dobrze działa na organizm. Pomaga mu wrócić do stanu wiary w to, że jest jednak (mimo zwątpień) garść pisarzy szanujących swoich czytelników, ich inteligencję oraz ich wymagania co do jakości czytanych treści.
Po raz kolejny lektura książki autorstwa L.G. budzi mój niekłamany podziw dla starań Autorki o to, by jej książki nie tylko kipiały od emocji i dreszczy kryminalnej zagadki, ale też by wzbudzały zachwyt od strony merytorycznej. Gardner bowiem nie wplata w swe dzieła wątpliwych pod względem prawdopodobieństwa kocopołów, tylko solennie odrabia lekcje, zdobywając masę przydatnej wiedzy u pierdyliarda źródeł (polecam wnikliwe wczytywanie się w wykaz osób, którym Autorka szczerze dziękuje za pomoc przy tworzeniu swych książek).
W przypadku tej konkretnej, "Godziny zbrodni" mamy wplecenie w treść książki ogromu informacji zoologiczno-botaniczno-geograficznych. Nie sposób pozostać obojętnym na tak świetny rzemieślniczo warsztat pisarski.
Najszczerzej jak tylko mogę polecam.

Kolejny raz się powtórzę: Gardner to znak jakości.
Sięgam po nią tym chętniej, im bliżej szmiry i sterty piachu leżała wcześniej czytana przeze mnie książka. Możemy zatem uznać, iż Gardner świetnie nadaje się na literacką odtrutkę.
Czytając Lisę doznaję oczyszczenia z tytułu pochłonięcia wcześniej stosu miałkości i tandety spod szyldu BCB (Bezdyskusyjnie Czytelniczy...