Nie czuję się zbyt kompetentny w problematyce wizygockiej, czy wczesnośredniowiecznej w ogóle. Sięgnąłem po książkę Collinsa głównie po to, by wyrobić sobie jakąś opinię o Hiszpanii w latach 409-711. Czy cel swój osiągnąłem? Powiedziałbym, że mogło być lepiej.

Collins podzielił swoją książkę na dwie części. Pierwsza poświęcona jest historii politycznej, druga społeczeństwu i kulturze wizygockiej Hiszpanii. Najkrócej rzecz ujmując, pierwszą uznałbym za trochę chaotyczną, drugą natomiast za ujmującą problematykę z mojej perspektywy nie najciekawszą. Oczywiście rozumiem niedobór źródeł pisanych dla epoki wizygockiej, ale przy lekturze miałem wrażenie, że czytam tylko o wyliczance zmieniających się szybko królów i biskupów. Najciekawiej wypadł w moim odczuciu rozdział "Księgi i czytelnicy", w którym Autor przedstawił bardzo ciekawą kulturę Hiszpanii VI i VII w. Zabrakło mi właśnie należytego wyeksponowania tego wątku, kwestii długiego trwania późnego antyku na Półwyspie Iberyjskim.

"Hiszpania w czasach Wizygotów" to z pewnością wartościowa publikacja i dobrze, że ją na polski przełożono. Można mieć jednak pewne uwagi pod adresem przekładu i redakcji tekstu. To też utrudniało mi lekturę. Nie wiem, czy ta książka jest dobra jako wprowadzenie do tematu: moim zdaniem zabrakło w niej trochę myśli przewodniej łączącej szczegółowo przedstawioną faktografię tej doby.

Tomasz Babnis

Nie czuję się zbyt kompetentny w problematyce wizygockiej, czy wczesnośredniowiecznej w ogóle. Sięgnąłem po książkę Collinsa głównie po to, by wyrobić sobie jakąś opinię o Hiszpanii w latach 409-711. Czy cel swój osiągnąłem? Powiedziałbym, że mogło być lepiej.

Collins podzielił swoją książkę na dwie części. Pierwsza poświęcona jest historii politycznej, druga...