Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tadeusz Józef Sulimirski herbu Lubicz – doktor prawa i filozofii, archeolog, historyk, doktor honoris causa Uniwersytetu Jagielońskiego i rektor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie i oficer rezerwy kawalerii Wojska Polskiego.Po zakończeniu wojny z bolszewikami zweryfikowany w stopniu porucznika rezerwy 9 Pułku Ułanów Małopolskich ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W latach 30. był rotmistrzem rezerwy 2 Pułku Pancernego w Żurawicy ze starszeństwem z 2 stycznia 1932 i lokatą 11. Pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych.
W młodości studiował na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie uzyskał tytuł doktora prehistorii oraz antropologii. Jako docent był wykładowcą prahistorii na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1933-1936. Był członkiem przybranym Towarzystwa Naukowego we Lwowie i współpracownikiem Komisji antropologii i prehistorii Polskiej Akademii Umiejętności oraz delegatem do Rady Wydziałowej. Mieszkał we Lwowie przy ulicy Kadeckiej 4. W 1936 przeniósł się do Krakowa, gdzie objął jako profesor katedrę prehistorii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W swoich badaniach zajmował się głównie problematyką antycznych plemion Sarmackich. W roku 1939 opuścił Polskę i przebywał na emigracji w Zjednoczonym Królestwie. Od roku 1941 był sekretarzem generalnym Ministerstwa Edukacji rządu polskiego na uchodźstwie. W roku 1958 został profesorem archeologii w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Londyńskiego. W latach 1952-1965 prowadził wykłady oraz seminaria na wielu uniwersytetach europejskich oraz amerykańskich (1968-1969). Był członkiem wielu stowarzyszeń i gremiów naukowych. Bibliografia : Kurhany komarowskie, Stanisławów, 1939. The Sarmatians (vol. 73 in series "Ancient People and Places") London: Thames & Hudson, 1970. (przetłumaczono na polski w 1979.) Kultura wysocka, 1931, Polska przedhistoryczna, vol. 1 (1955),vol. 2 (1959) – on Prehistoric Poland