Coś mi dzisiaj przypomniało o tej koncertowo skaszanionej książce i - dlaczego cztery gwiazdki?

Narracja to bełkot. Nie twierdzę, że wydarzenia nie układają się w sensowną całość, nie mówię też, że dla mnie nie było tam niczego jasnego, niemniej sposób podania fabuły skutecznie zabija wszelką chęć wzięcia na siebie roli wnikliwego rekonstruktora. Lubię przypuszczać, że za taki a nie inny kształt sjużetu odpowiada odruch kompensacji. Otóż nie ulega wątpliwości, że sercem książki są obszerne quasi-akademickie wstawki, które rzeczywiście chłonie się z zaciekawieniem, ale do których jednocześnie nie ma potrzeby wracać. Każdy bystry i czytający licealista z marszu zrozumie wszystko, co wykłada mu się tam o ekonomicznych metawojnach czy termodynamicznych probabilistykach (w tym momencie mogę zmyślać, ale wiecie, o co chodzi). Autor musiał czuć, że te długo pieszczone fragmenty nie zapewniają książce wystarczającej głębi, dlatego postanowił sztucznie tej głębi przydać poprzez rozmyślne zaciemnianie i rozmywanie kauzalnych zależności i ogólnie mówiąc utrudnianie zrozumienia kto, z kim i dlaczego - do tego stopnia, że motywacje bohaterów przestają nas (mnie) cokolwiek obchodzić. (Wiem, że pierwotnie powieść miała być znacznie dłuższa, ale coś czuję, że to by było po prostu dużo więcej tego samego).
Wspomnę jeszcze o ciągnącym się przez jakieś 999 stron pochodzie przez z każdym pokonanym metrem coraz bardziej wirtualnie rozszerzane miasto. Jest to absolutnie bezsmakowy flak, który czytelnik memle w ustach z wyraźną udręką aż do samego finału, na którym można już tylko wzruszyć ramionami.
Koniec końców eseistyka na plus, ale dramaturgicznie masakra. Niestety to to drugie robi literaturę, nie pierwsze.

Coś mi dzisiaj przypomniało o tej koncertowo skaszanionej książce i - dlaczego cztery gwiazdki?

Narracja to bełkot. Nie twierdzę, że wydarzenia nie układają się w sensowną całość, nie mówię też, że dla mnie nie było tam niczego jasnego, niemniej sposób podania fabuły skutecznie zabija wszelką chęć wzięcia na siebie roli wnikliwego rekonstruktora. Lubię przypuszczać, że za...