Jest to książka specyficzna. Autor jest dziennikarzem, co nie pozostało bez wpływu na typową dla jego profesji lekkość pióra (vide Cornelius Ryan, Anne Applebaum czy Rick Atkinson). W efekcie tego czytelnik łapczywie połyka kolejne strony lektury, a świat wokół niego jakby się rozpływa. Książka jest również solidnie udokumentowana, przypisy i bibliografia zajmują ponad 100 stron.

Niecałe pięćset stron narracji obejmuje historię Ameryki prekolumbijskiej, choć w kilku momentach przeskakuje do epoki konkwisty i pierwszych osadników na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, ze szczególnym uwzględnieniem burzliwych losów kolonii Plymouth.

Opis samych Indian obejmuje nie tylko wielkie cywilizacje Inków i Mezoameryki. Mamy również rozdział o ludach Amazonii, które potrafiły transformować toksyczną glebę dżungli w żyzny czarnoziem ("terra preta"), nad którego odtworzeniem naukowcy do dziś łamią sobie głowy. Ewentualny sukces byłby epokowym odkryciem o kolosalnym znaczeniu dla całej ludzkości.

Przeczytamy również o Indianach wschodniego wybrzeża USA i tworzonych przez nich antropogenicznych lasach, po których pierwsi osadnicy z Europy mogli jeździć konno, dowiemy się również o tamtejszym ustroju społecznym, w którym kobiety zajmowały się polityką wewnętrzną, a mężczyźni dyplomacją i wojowaniem. Opis ten burzy stereotypowy obraz ganiających za bizonami dzikusów - jak się okazuje, cywilizacja Ameryki Północnej upadła wraz z epidemiami chorób zakaźnych, nieświadomie przywleczonych przez Hernando de Soto, który wyruszył w podróż po dorzeczu Mississipi z trzystoma świniami w charakterze prowiantu. Los swych północnoamerykańskich kuzynów podzielili również Inkowie, którzy w znacznym stopniu wymarli jeszcze przed przybyciem Francisco Pizarro, gdyż wcześniej dotarła do nich z dzisiejszego Meksyku zaraza przywleczona przez... Hernana Cortesa.

Kwestia genetycznego braku odporności na choroby zakaźne u rdzennych mieszkańców Ameryki została omówiona w osobnym rozdziale, który momentami wygląda jak podręcznik biologii, a nie książka historyczna. Ale to tylko poszerza horyzonty, a jednocześnie obala wiele mitów, które walnie przyczyniły się do powstania "leyenda negra española".

Jest to książka specyficzna. Autor jest dziennikarzem, co nie pozostało bez wpływu na typową dla jego profesji lekkość pióra (vide Cornelius Ryan, Anne Applebaum czy Rick Atkinson). W efekcie tego czytelnik łapczywie połyka kolejne strony lektury, a świat wokół niego jakby się rozpływa. Książka jest również solidnie udokumentowana, przypisy i bibliografia zajmują ponad 100...