Autorka znana jest ze swej zmysłowej prozy obfitującej w opisy pachnących, rozpływających się w ustach potraw. Tak jest i w tej powieści, lecz tym razem Harris pragnie napisać książkę z wyższej półki. Stąd tematyka- rodzina wobec wojennej zawieruchy. Autorka wybrała trudny temat i chociaż historia rozwija się raczej gładko, niejednokrotnie potyka się o kamienie własnego fikcyjnego świata - kilkakrotnie fabuła jest niespójna (chociażby rzekomo ostatnia wizyta Rafaela, która wcale nie jest ostatnią lub też tajemnicze zdjęcie ojca Framboise i Leibnitza)Jednakże, może to uciec uwadze czytelnika a główny wątek jest wciągający w miarę jak odkrywamy tajemnice z przeszłości.
Co więcej, powieść ciekawie rozgrywa się na dwóch płaszczyznach -przeszłej i teraźniejszej- przeplatających się między sobą i to właśnie przeszłość pozwala zrozumieć teraźniejszość.
Na szczęście powieść nie skupia się na wojnie lecz na dziwnych relacjach panujących w rodzinie Dessange, głównie na dziwnej relacji Framboise i jej matki, które raz się kochają raz nienawidzą, na ich walce o niezależność, na wzajemnym okrucieństwie.

Z pewnością można stwierdzić, że jest to bardzo sensualna, przyjemna i intrygująca powieść, którą warto polecić, np. na wakację. Jednakże bardzo wymagających czytelników raczej nie powali na kolana

Autorka znana jest ze swej zmysłowej prozy obfitującej w opisy pachnących, rozpływających się w ustach potraw. Tak jest i w tej powieści, lecz tym razem Harris pragnie napisać książkę z wyższej półki. Stąd tematyka- rodzina wobec wojennej zawieruchy. Autorka wybrała trudny temat i chociaż historia rozwija się raczej gładko, niejednokrotnie potyka się o kamienie własnego...