Według mnie (laika) książka nie jest aż tak zła jak podkreślają to inni recenzenci.
Na plus: omówienie wcześniejszych powstań niewolników i sytuacji polityczno-militarnej z ówczesnego okresu; przystępny język, mnogość cytatów autorów antycznych (dla mnie nie jest to wada, którą podkreślają niektórzy, lubię spojrzenie ludzi, którzy żyli w tamtych czasach i ich barwne opisy).
Na minus: słabe proporcje - w książce o tytule "Powstanie Spartakusa" oczekiwałem znacznie więcej informacji na temat samego powstania, tymczasem jest to mniej niż połowa treści; oderwany od tematu ostatni rozdział.

Według mnie (laika) książka nie jest aż tak zła jak podkreślają to inni recenzenci.
Na plus: omówienie wcześniejszych powstań niewolników i sytuacji polityczno-militarnej z ówczesnego okresu; przystępny język, mnogość cytatów autorów antycznych (dla mnie nie jest to wada, którą podkreślają niektórzy, lubię spojrzenie ludzi, którzy żyli w tamtych czasach i ich barwne...

Beznadziejna. Szukałem książki, która przedstawi temat powstań niewolników i gladiatorów w przystępny sposób. Ta nie jest tą której szukałem. Autor za dużo poświęca temu co działo się w Rzymie i poza nim przed rebelią Spartakusa, a za mało pisze na temat samego powstania jak i jego przywódcy. Muszę jeszcze napisać, że autor jest też hipokrytą gdyż piszę że będzie pisał o tym co nie zgadza sie w filmie cubrica, nie robi tego (po prostu XD)

Beznadziejna. Szukałem książki, która przedstawi temat powstań niewolników i gladiatorów w przystępny sposób. Ta nie jest tą której szukałem. Autor za dużo poświęca temu co działo się w Rzymie i poza nim przed rebelią Spartakusa, a za mało pisze na temat samego powstania jak i jego przywódcy. Muszę jeszcze napisać, że autor jest też hipokrytą gdyż piszę że będzie pisał o...

Zasłużona dla popularyzowania historii wojskowości seria „Historyczne Bitwy” wydawnictwa „Bellona” zawiera, niestety, pozycje o bardzo różnej jakości. Ta należy do zdecydowanie słabszych (chociaż trafiają się jeszcze gorsze). Przypomina rozprawkę napisaną przez w miarę pilnego, ale niezbyt zdolnego ucznia/studenta. Tak też prezentuje się w przybliżeniu jej poziom naukowy. Otrzymujemy garść podstawowych informacji o powstaniu Spartakusa, informacji, które znaleźć można również w innych opracowaniach. Praca została jednak napisana po dyletancku, oparto ją na kilku dziełach autorów antycznych (to można zrozumieć, źródła mamy, jakie mamy) oraz nielicznych opracowaniach. Wszystkie wykorzystane źródła i opracowania wydano w języku polskim (a literatura światowa dotycząca powstania Spartakusa prezentuje się całkiem bogato). O braku profesjonalizmu B. Nowaczyka świadczy nie tylko bibliografia ale również w rozczulający sposób napisany wstęp, w którym wspomina „jak przez mgłę” lekturę powieści wykorzystujących motyw powstania, by wyrazić następnie zdziwienie, że jedyna dotycząca tematu polskojęzyczna pozycja ściśle naukowa (jedyna zresztą, którą wykorzystuje) wydana została w nakładzie 300 egzemplarzy. To od dawna normalny nakład tego rodzaju specjalistycznych monografii naukowych, całkiem nawet, w tym wypadku, wysoki. Większych błędów merytorycznych o zasadniczym znaczeniu nie zauważyłem (i to stanowi główny plus opracowania),kilka pomniejszych i owszem (np. Lucjuszowi Korneliuszowi Sulli Autor odmówił przynależności do rodu patrycjuszowskiego – fachowy znawca tematu znalazłby zapewne więcej podobnych usterek).
Niezbyt udała się B. Nowaczykowi konstrukcja książki. Obszerna prezentacja tła politycznego opisywanych bitew to stała cecha wielu pozycji serii, traktujących o starciach w epoce starożytnej oraz średniowiecznej – z braku szczegółowych relacji o samych bataliach trzeba w jakiś sposób wyrabiać wierszówkę. Z tego powodu nie czyniłbym więc B. Nowaczykowi szczególnych zarzutów. Zadziwia natomiast powrót do omawiania dziejów politycznych Rzymu już po ukazaniu wydarzeń powstania Spartakusa. W końcowym rozdziale Autor zajmuje się bowiem... przejściem państwa rzymskiego od ustroju republikańskiego do jedynowładztwa. Ze Spartakusem większego związku to nie ma. Jako podsumowanie widziałbym raczej przedstawienie starożytnej i późniejszej tradycji dotyczącej powstania i jego przywódcy. Zmieniała się ona bowiem w sposób diametralny, dawny buntownik i zbrodniarz stał się z czasem bohaterem. I nie jest prawdą, że został zapomniany i nie funkcjonuje w szerszej świadomości współczesnych. Przykładowo, imieniem Spartakusa nazywano partie polityczne, a współcześnie zawody i kluby sportowe (chociaż ich kibice zapewne niekoniecznie zdają sobie z tego sprawę).

Zasłużona dla popularyzowania historii wojskowości seria „Historyczne Bitwy” wydawnictwa „Bellona” zawiera, niestety, pozycje o bardzo różnej jakości. Ta należy do zdecydowanie słabszych (chociaż trafiają się jeszcze gorsze). Przypomina rozprawkę napisaną przez w miarę pilnego, ale niezbyt zdolnego ucznia/studenta. Tak też prezentuje się w przybliżeniu jej poziom naukowy....

Na tle innych książek z serii, ta wypada słabo. Autor poświęca za dużo czasu na przedstawienie tła historycznego i politycznego. Opis armii Spartakusa jest jako ostatni rozdział. Są też plusy. Nowaczyk obala popularne mity (książka jest z 2007 roku),np. ukrzyżowanie Spartakusa. Poszczególne bitwy podczas dwuletniego powstania, jak i krytyka działań głównych wodzów to jest coś, co jednak warto pokłonić się nad prawie 200 stronicową książką.

Na tle innych książek z serii, ta wypada słabo. Autor poświęca za dużo czasu na przedstawienie tła historycznego i politycznego. Opis armii Spartakusa jest jako ostatni rozdział. Są też plusy. Nowaczyk obala popularne mity (książka jest z 2007 roku),np. ukrzyżowanie Spartakusa. Poszczególne bitwy podczas dwuletniego powstania, jak i krytyka działań głównych wodzów to jest...

Nie wiem dlaczego ale książki historyczne z Bellony są bardzo mizerne...Podobnie jest w tym przypadku.

Nie wiem dlaczego ale książki historyczne z Bellony są bardzo mizerne...Podobnie jest w tym przypadku.

Bernard Nowaczyk należy do tych autorów, których twórczość Bellona publikuje zupełnie nie zważając na poziom merytoryczny. Wszystkie trzy "starożytne" książki tegoż Autora z serii HB są niestety absolutnie fatalne, a ich jedyną zaletą jest fakt, że nie napisał ich Daniel Gazda, który łączy w sobie wszystkie wady B. Nowaczyka, a dodatkowo jest jeszcze - niestety - plagiatorem.

Cóż więc mogę powiedzieć o tej monografii powstania Spartakusa? Zacznijmy od tyłu. Od bibliografii. Wyjątkowo słaba, właściwie poza dwiema pracami o niewolnictwie oraz monografią Kamienika nie ma tam na czym oka zawiesić. Autora cechuje niestety zupełnie nierozróżnianie źródeł od opracowań. Tych pierwszych nie potrafi zresztą cytować, gdyż podaje stronę (sic!) zamiast miejsca w tekście. Nie podaje też tłumaczy tekstów antycznych (co formalnie powinno sugerować, że przetłumaczył je samodzielnie, ale ta implikacja w tej sytuacji z pewnością jest fałszywa),choć szafuje nimi z lubością. Nietrudno zrozumieć, jaki cel przyświecał takiemu ubarwianiu narracji słowami Plutarcha czy Appiana: im więcej cytatów źródłowych, tym mniej trzeba pracy własnej!

Zacząłem od kwestii formalnych, teraz nieco o treści. Autor ma nieznośną manierę przedstawiania w swoich książkach dużych wycinków historii powszechnej. W tej pracy tytułowe powstanie zaczyna się na stronie 110: wcześniej czytelnik może się zapoznać w sposób pobieżny z wszystkimi wojnami Rzymu toczonymi w przeciągu około 50 lat poprzedzających wybuch powstania. Nie muszę chyba dodawać, że lepiej będzie dla czytelnika, jeśli w celu poznania tych zagadnień sięgnie do innych opracowań... Wszelkie uwagi rzucane przez Autora nic istotnego nie wnoszą do treści, a w każdym punkcie ujawniają brak orientacji B. Nowaczyka w tematyce starożytniczej i naukowej w ogóle. Wszelkie próby rozciągnięcia pola narracji o wydarzenia z późniejszych dziejów są nieudane, a już absolutnym hitem jest informacja o odkryciu Ameryki przez Kolumba w roku 1462 (sic!).

W ogóle zastanawiam się, dlaczego zabrałem się w taki dzień jak wigilia Bożego Narodzenia za czytanie równie bezwartościowej książki. Niestety bowiem muszę przed nią ostrzec. Zainteresowani powstaniem Spartakusa czy niewolnictwem starożytnym na pewno znajdą całe mnóstwo pozycji na ten temat (w tym także w języku polskim). Do Bellony zaś należałoby zaapelować, żeby tego typu opracowań w ogóle nie drukowała, a już na pewno nie robiła drugich wydań (co z nieznanych bliżej przyczyn miało w przypadku tej pozycji miejsce).

Poza tym życzę wszystkim radosnych świąt Bożego Narodzenia!

Tomasz Babnis

Bernard Nowaczyk należy do tych autorów, których twórczość Bellona publikuje zupełnie nie zważając na poziom merytoryczny. Wszystkie trzy "starożytne" książki tegoż Autora z serii HB są niestety absolutnie fatalne, a ich jedyną zaletą jest fakt, że nie napisał ich Daniel Gazda, który łączy w sobie wszystkie wady B. Nowaczyka, a dodatkowo jest jeszcze - niestety -...