Bardzo mnie wciągnęły losy Gemmy, Ann oraz Felicity, dlatego z odrobiną smutku sięgałam po ostatni tom trylogii ''Magiczny Krąg''. Spodziewałam się długich opisów bali, przyjęć i podwieczorków, związanych z nadchodzącym debiutem panien. Tymczasem Pani Bray zaskoczyła mnie kolejną porcją intryg, zagadek oraz tajemnic.

''Studnia Wieczności'' różni się nieco od swoich poprzedniczek. Panuje w niej dużo mroczniejszy klimat i bardziej od pozostałych części trzyma czytelnika w napięciu. Odkąd Gemma zawiązała magię z sobą, nic nie jest takie jak było przedtem. Ciąży na niej ogromna odpowiedzialność z którą czasami trudno jej sobie poradzić. O ile w poprzednich częściach byłam fanką Gemmy, to tutaj czasami irytowało mnie jej zachowanie. Chodzi mi mianowicie o wykorzystywanie przez nią magii. Nieraz korzystała ze swojej mocy w sytuacjach, błahych, wolała iść na skróty, co oczywiście miało swoje konsekwencje.

Gemma widzi w wizjach tajemniczą damę w lawendowej sukni, która przekazuje jej informacje o tym, że Drzewo Wszystkich Dusz naprawdę istnieje. Tymczasem w międzyświecie plemiona domagają się swojego udziału w magii, chcą mieć również do niej dostęp Rakshana oraz Zakon. Gemma w pewnym momencie nie wie już kto jest jej sprzymierzeńcem, a kto wrogiem. Co jest iluzją a co prawdą. Bohaterka choć żyje w epoce wiktoriańskiej, to może się z nią utożsamić każdy młody człowiek XXI w. Jej wahania, strach przed samotnością oraz lęk w chwili wchodzenia w dorosłość, towarzyszą w pewnym momencie życia każdemu człowiekowi. Choć w powieści dziewczyna staje się oficjalnie kobietą po ukłonie przed królowa Wiktorią, widzimy jednak, że stawanie się kobietą jest to raczej dłuższy proces. Nie można stać się dorosłym w jeden dzień. Doskonale widać to w przypadku Gemmy, która nie staje się kobietą pod wpływem dygnięcia przed monarchinią, ale decyzji, które podejmuje.

Bardzo podobał mi się wątek miłosny w całej serii, choć muszę przyznać...Nie narzekałabym gdyby został odrobinę bardziej rozwinięty ;) Kartika bardzo polubiłam od samego początku i stał się moim ulubionym bohaterem.

Książka bardzo pobudziła moją wyobraźnie. Do teraz mam przed oczami Akademię Spence, ogród w międzyświecie czy świątynię. Kiedy już się zżyję z jakimiś bohaterami to mam nadzieje, że ich losy skończą się jak najlepiej. Pewnie dlatego tak bardzo zasmuciło mnie zakończenie. Miałam nadzieję na 'i żyli długo i szczęśliwie', a tymczasem stało się zupełnie inaczej. Wierzę jednak, że gdzieś w dalekiej przyszłości ich los się odmieni i miłość zwycięży.

Bardzo mnie wciągnęły losy Gemmy, Ann oraz Felicity, dlatego z odrobiną smutku sięgałam po ostatni tom trylogii ''Magiczny Krąg''. Spodziewałam się długich opisów bali, przyjęć i podwieczorków, związanych z nadchodzącym debiutem panien. Tymczasem Pani Bray zaskoczyła mnie kolejną porcją intryg, zagadek oraz tajemnic.

''Studnia Wieczności'' różni się nieco od swoich...