Chyba nigdy nie czytałam tak poruszającej książki. Jestem wstrząśnięta do głębi.

Początkowa nota od Redakcji zawiera informację, która wyjaśnia, że zastanawiano się, czy tę książkę opublikować. Nie dziwię się jednak ani trochę, że nie odstąpiono od tego zamiaru, bo milczenie i unikanie tematu nie jest rozwiązaniem. Takie rzeczy się dzieją. Wydaje mi się, że zostały opisane i tak w możliwie najdelikatniejszy sposób. A jeśli można zrobić coś, żeby przynajmniej w jakimś stopniu powstrzymać zło wyrządzane bezbronnym dzieciom i być wyczulać ludzi na istnienie zjawiska pedofilii, to każde działanie jest działaniem na korzyść nękanych dzieci.

Shy Keenan jednak zdobyła się na odwagę, by „przemówić”, mając na względzie los molestowanych dzieci. To, co uderzyło mnie najbardziej to już nawet nie całe opisywane zło, ale fakt, że Shy Keenan, która od zawsze tkwiła w zdegenerowanym środowisku, bo przyszła na świat w takiej rodzinie, zdołała się z wyrwać z tego bagna. Poraniona do granic możliwości – ale zdołała. Niesamowite jest to, że wszechobecne zło, które ją spotkało i z którym miała do czynienia na co dzień, nie zdołało zniszczyć w niej iskry dobra, jaką posiada w sobie każdy normalny człowiek. Całe szczęście spotkała kilka osób, dzięki którym dane jej było dowiedzieć się, że dobro istnieje...

Mimo że jest to naprawdę przerażająca historia, polecam ją wszystkim.

Chyba nigdy nie czytałam tak poruszającej książki. Jestem wstrząśnięta do głębi.

Początkowa nota od Redakcji zawiera informację, która wyjaśnia, że zastanawiano się, czy tę książkę opublikować. Nie dziwię się jednak ani trochę, że nie odstąpiono od tego zamiaru, bo milczenie i unikanie tematu nie jest rozwiązaniem. Takie rzeczy się dzieją. Wydaje mi się, że zostały...