Alaska bez upiększeń i przesadnego straszenia.
Coś dla wielbicieli samotnego życia, surviwalowców i tych co kochają "Robinsona Crusoe". Tempo (tej dosyć grubawej) książki jest bardzo powolne, brak tu jakichś niesamowitych zwrotów akcji (chociaż trochę zaskoczeń jest), głównie jest opisane codzienne prawdziwie samotne życie autora w Alaskańskiej dziczy. I właśnie ten nieśpieszny tryb narracji urzekł mnie najbardziej. Czytając książkę można się zapomnieć, "przenieść oczami wyobraźni" w inny świat, inne otoczenie. Muszę przyznać, że autorowi świetnie się to udało. Momentami potrafił nawet czytelnika wzruszyć.
W mojej ocenie jest jedna z tych książek, które za szybko się kończą. Oczywiście opisywana powtarzalność niektórych czynności, która nie "posuwała" akcji naprzód, może być dla kogoś nudna - dla mnie stanowiła jednak dowód, iż to co opisywał autor zdarzyło się naprawdę. I dało do myślenia - by tam przeżyć, nie można iść na skróty, na łatwiznę, robić coś byle jak. Jesteś sam na sam z dziką przyrodą - co prawda gdzieś tam daleko, żyją ludzie, czasem ktoś może nawet Cię odwiedzić, ale jak spotkasz na swojej drodze "misia" to musisz sobie jednak samemu poradzić.
W książce jest też sporo fajnych porad dla, jak wcześniej wspomniałem, surviwalowców. Są zgrabnie wplecione w tekst, a dla tych co to "chodzą na skróty" jest ostatni rozdział - tu została zebrana większość porad. Nie trzeba przebijać się przez całą opowieść.
Lektura tej książki była dla mnie odpoczynkiem od "szalonego" tempa współczesnego życia.
Jedyna wada - niewielka ilość czarno - białych, małych fotografii, które na tym papierze książkowym wyglądają nieszczególnie atrakcyjnie.

Alaska bez upiększeń i przesadnego straszenia.
Coś dla wielbicieli samotnego życia, surviwalowców i tych co kochają "Robinsona Crusoe". Tempo (tej dosyć grubawej) książki jest bardzo powolne, brak tu jakichś niesamowitych zwrotów akcji (chociaż trochę zaskoczeń jest), głównie jest opisane codzienne prawdziwie samotne życie autora w Alaskańskiej dziczy. I właśnie ten...