Pewnego razu, będąc w domu u cioci, ujrzałem na półce to cudo. Zaintrygowany, postanowiłem zaryzykować, do czego w dużym stopniu skłoniły mnie efektowna okładka, i jakże pochlebne (lecz czyż zawsze takimi nie są?), opinie na obwolucie.

Zacząłem więc czytać. Na początku jest całkiem nieźle - tajemnica, całkiem ładne strzelaniny, narracja też niczego sobie. Pominąwszy pewne perypetie z tłumaczką, która chyba ma pewne braki w dziedzinie synonimów ("odczuwali niepokoje m o r a l n e" - a mowa była o wszystkim, tylko nie moralności) lektura szła mi całkiem nieźle. Później zaczyna się robić coraz dziwniej i tak do końca nie wiem, czy to dobrze, czy źle. W każdym razie te wszystkie piaskowo - odpadkowo - ziemiste potwory i moim zdaniem gargantuiczne wręcz ilości węży i innych istot powszechnie uważanych za nieprzyjazne stworzenia, w niektórych scenach a także inne jeszcze cuda i cudeńka, mogą trochę razić w oczy. Tym niemniej, jeżeli jakoś się przełknie te wszystkie dziwactwa a także momentami nieco przesadną dramaturgię, otrzyma się w sumie całkiem niezłą powieść sensacyjno-fantastyczną, choć w sumie niewiele więcej.

Reasumując, nie można powiedzieć, iż powieść jest sknocona; co najwyżej lekko "skoontzona", nie da się panu Deanowi bowiem odmówić ciekawych pomysłów.

Pewnego razu, będąc w domu u cioci, ujrzałem na półce to cudo. Zaintrygowany, postanowiłem zaryzykować, do czego w dużym stopniu skłoniły mnie efektowna okładka, i jakże pochlebne (lecz czyż zawsze takimi nie są?), opinie na obwolucie.

Zacząłem więc czytać. Na początku jest całkiem nieźle - tajemnica, całkiem ładne strzelaniny, narracja też niczego sobie. Pominąwszy pewne...