"Antologia erotyki" to zbiór najpiękniejszych i zarazem najgorętszych "momentów" erotycznych wielkiej literatury polskiej i światowej.

Powiedzmy sobie od razu szczerze: ta książka w przeważającej części nie jest dla dzieci. Stanowi bowiem subiektywny przegląd "momentów" erotycznych z literatury polskiej i światowej, z utworów takich pisarzy, jak François Rabelais, Lautréamont, Oscar Wilde, Marcel Proust, Stefan Żeromski, Emil Zegadłowicz, Bruno Schulz czy Guillaume Apollinaire. Niektóre fragmenty zamieszczone w tym tomie mogą szokować obscenicznością, inne - jak w przypadku prozy markiza de Sade'a - epatują brutalnością i przemocą.

A jednak, patrząc z drugiej strony, wszystkie wyimki znajdujące się w niniejszej książce pochodzą z arcydzieł literatury, co więcej - z utworów, które, jak "Gargantua i Pantagruel" Rabelais'go czy "Dekameron" Boccaccia, bywały nawet lekturami szkolnymi. Nawet najbardziej drastyczne fragmenty zamieszczone w tej antologii wyszły spod pióra wielkich pisarzy: Lautréamonta i Apollinaire'a. Wydane w 1869 roku bluźniercze "Pieśni Maldorora" pierwszego z wymienionych autorów stanowią - obok dzieł Baudelaire'a i Rimbauda - jedno z najwybitniejszych dokonań wczesnego modernizmu i stały się nieco później źródłem inspiracji dla surrealistów. Guillaume Apollinaire - właściwie Wilhelm Kostrowicki, z pochodzenia Polak, pisarz i teoretyk sztuki, to bezsprzecznie jeden z najwybitniejszych przedstawicieli literackiej awangardy XX wieku, którego znaczenia dla ówczesnej poezji i sztuki nie da się przecenić.

Erotyzm - nawet najbardziej perwersyjny - istniał w literaturze i sztuce zawsze, czy to się stróżom moralności podobało czy też nie.

[Vesper, 2007]