Claude-Prosper Jolyot de Crébillon

Był synem cenionego w swojej epoce dramaturga i członka Akademii Francuskiej Prospera Jolyota de Crébillona. Ukończył paryskie liceum Ludwika Wielkiego, kierowane przez jezuitów, odmówił jednak wstąpienia do tego zakonu. Wkrótce po ukończeniu szkoły rozpoczął działalność literacką: w 1729 razem z grupą innych literatów opracował tom satyryczny zatytułowany Académie de ces Messieurs. Ponadto od dzieciństwa interesował się teatrem: ze względu na zawód ojca znał środowisko aktorów Opery paryskiej i Komedii Francuskiej. Próbował swoich sił jako komediopisarz, publikując kilka parodystycznych dramatów: Arlequin, toujours Arlequin, Le Sultan poli par l'amour oraz L'Amour à la mode. Jednak większy sukces przyniosła mu dopiero publikacja opowiadania Le Sylphe w 1730.

Cztery lata później Crébillon opublikował opowiadanie Cedzak, czyli dzieje księcia Tanzai i Neadarny, historia japońska, utrzymanie w duchu libertynizmu i oparte na modnej w XVIII w. stylizacji orientalnej. Treść utworu, najprawdopodobniej wbrew intencjom autora, pragnącego tworzyć jedynie w celu zapewnienia czytelnikowi rozrywki, została uznana za satyrę na bullę papieską Unigenitus oraz atak na księżnę du Maine oraz kardynała de Rohan. Pisarz został uwięziony w zamku Vincennes, jednak sama księżna du Maine doprowadziła do jego uwolnienia i pomogła mu dostać się do paryskiego eleganckiego towarzystwa. Crébillon został stałym bywalcem salonu pani Sainte-Maure, gdzie poznał swoją wieloletnią kochanką - panią de Margy, którą sportretował w powieści Zbłądzenia serca i umysłu jako panią de Lursay. Znał również Pierre'a de Marivaux.