To nie jest łatwa książka, lecz jest napisana takim językiem, że najwięksi krytycy muszą pochylić z uznaniem głowę. O niezwykle trudnych, fundamentalnych dla wiary sprawach Benedykt mówi w sposób prosty i przejrzysty. Wykorzystuje cały swój intelektualny kunszt wznosząc się na wyżyny słowa, ale czyni to nie po to, by swą erudycją wzbudzać podziw tylko, żeby przekaz był komunikatywny i czytelny. Jednocześnie jest to wspaniałe świadectwo wiary, wiary głębokiej, zaangażowanej i wiary pokazującej, jak dziś szukać zrozumienia prawd Bożych, prawd, których rozum nie ogarnia, ale daje nam narzędzia do ich poznania. Są w tej pozycji rzeczy odkrywcze, całkowicie nowe spojrzenie płynące z bogatego doświadczenia długiego życia człowieka, który sprawom wiary poświecił całe swoje życie. Jako papież czuje szczególną odpowiedzialność za każdego wierzącego i niewierzącego, do którego z tą refleksją także pragnie dotrzeć. Takim novum dla mnie stało się np. odczytanie postaci i imienia Barabasza. Ten przedstawiany w literaturze człowiek prezentowany był zawsze jako złoczyńca, którego uwolniono zamiast Jezusa. Papież pokazuje go jako bojownika żydowskiego, który nie był rzezimieszkiem, ale pragnącym walczyć o wolność swego narodu oddanym sprawie bohaterem. Jednym z wielu czujących na swoim narodzie oddech rzymskiego zniewolenia. Znaczące jest również jego imię Bar-abbas oznacza syn ojca. Tak jak Jezus jest Synem Boga - Ojca, tak w imieniu Barabasza zawarta jest prawda o ludzkim synostwie, które jest naszym udziałem. I musiały się spotkać te dwa wymiary razem obok siebie, Syn Boga i syn człowieka, by dokonała się dzieło zbawienia. Używane przez Żydów tajemnicze i nie ujawniane święte imię Boga zostaje wraz z przyjściem na świat Jezusa i z Jego posłannictwem ubogacone o nieznane i niepojęte określenie Abba Ojcze. A dokonuje się to dzięki objawieniu, które ma swoje szczególne miejsce podczas chrztu w Jordanie: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. I w słowach modlitwy Ojcze nasz i w wyznaniu swej jedności: I nikt nie zna Ojca tylko Syn, i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i ci którym został on objawiony. Nowe tytuły Syn, Syn człowieczy, syn Boży mają ogromne znaczenie chrystologiczne i pokazują, jak Nowy Testament w oczywisty i naturalny sposób jest wypełnieniem Starego. To, co zapowiadali proroccy spełnia się w osobie Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga i człowieka. Nowym spojrzeniem jest również medytacja nad samym tekstem modlitwy Ojcze nasz, a szczególnie nad fragmentami dotyczącymi chleba, jako pokarmu. Oto ziemski chleb potrzebny nam do codziennego życia i Jezus, który daje nam swoje ciało jako pokarm na życie wieczne. Tajemnica ta jest wezwaniem do pełnego zjednoczenia z Bogiem, jest to zaproszenie do udziału w niebiańskiej uczcie, którą zgotował nam przychodzący na ziemię sam Bóg. Ten syntetyczny i logicznie uporządkowany wykład jest bardzo ważnym głosem we współczesnym świecie pędzącym i uciekającym przed doświadczeniami duchowymi i wiarą. Papież zachęca nas do refleksji i zatrzymania.

To nie jest łatwa książka, lecz jest napisana takim językiem, że najwięksi krytycy muszą pochylić z uznaniem głowę. O niezwykle trudnych, fundamentalnych dla wiary sprawach Benedykt mówi w sposób prosty i przejrzysty. Wykorzystuje cały swój intelektualny kunszt wznosząc się na wyżyny słowa, ale czyni to nie po to, by swą erudycją wzbudzać podziw tylko, żeby przekaz był...