Krótkie formy to stanowczo nie jest działka Le Guin. Jej opowiadania są miejscami zagmatwane, pozostawiają niedosyt, nawet pomimo oczywistych, ogólnogatunkowych zalet opowiadań, takich jak mocne zakończenie, brak lania wody.. chwileczkę, przecież to właśnie jest zaletą twórczości pani Le Guin! Właśnie rozwlekanie akcji! Bo przecież w tym przypadku nie chodzi o szybką akcję, lecz o spokojny, ale pełny ton jej stylu.
Skąd więc tak wysoka ocena? Ponieważ pani Le Guin jest po prostu mistrzynią, niezależnie w ramach jakiego gatunku tworzy. Wszystkie pomysły, które zostały wykorzystane w tych opowiadaniach, wręcz porażają oryginalnością, są naprawdę ciekawe i interesujące. W sumie chyba nie można było ich lepiej rozwinąć, najwyżej nieco lepiej wyjaśnić niektóre ich aspekty. autorka porusza w niektórych z tych tworów problemy filozoficzne, np. zagadnienie relatywności w opowiadaniu "Kierunek drogi", w którym narracja jest poprowadzona z perspektywy ... drzewa.
Brak mi czasu i cierpliwości na opisywanie fabuły każdego opowiadania. Opowiem jedynie pobieżnie o chyba najlepszym z nich, "Szerzej niż imperia i wolniej". Już sam tytuł obiecuje dziwną, niezwykłą przygodę. Rzecz dzieje się w kosmosie, podczas misji znalezienia i zbadania obcych, nieznanych planet. Członkowie ekipy wysłanej w tym celu w kosmos, według słów samej autorki, nie są normalni. Większość z nich cierpi na różnorakie fobie i choroby psychiczne. Najdziwniejszym przypadkiem jest Olsen, który odbiera uczucia innych, a także je odbija, co pozornie sprowadza się do tego, że na niechęć kompanów reaguje nienawiścią i szyderstwem. Okazuje się on jednak przydatny, gdy grupa ląduje na planecie, na której na pierwszy rzut oka znajduje się jedynie rośliny. Jednak po jakimś czasie wszyscy badaczy, nie tylko Olsen wpadają w nastrój przygnębienia, a nawet strachu. Czy to tylko zwidy grupy szaleńców, czy rzeczywiście w tym dziwnie mało różnorodnym biologicznie świecie jest coś niepokojącego? Nie chcę spojlerować, ale ważnym aspektem tego opowiadani jest to ,że kończy się "głęboką" ofiarą rangi starcia Geda z cieniem z "Czarnoksiężnika z Archipelagu"
Absolutny must read dla fanów Le Guin. Tym, którzy po raz pierwszy sięgają po dzieło tej autorki, a szczególnie tym, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z fantastyką, sugerowałabym sięgnąć najpierw po jedną z powieści Le Guin, na przykład wspominanego wyżej "Czarnoksiężnika z Archipelagu"

Krótkie formy to stanowczo nie jest działka Le Guin. Jej opowiadania są miejscami zagmatwane, pozostawiają niedosyt, nawet pomimo oczywistych, ogólnogatunkowych zalet opowiadań, takich jak mocne zakończenie, brak lania wody.. chwileczkę, przecież to właśnie jest zaletą twórczości pani Le Guin! Właśnie rozwlekanie akcji! Bo przecież w tym przypadku nie chodzi o szybką akcję,...