Ararat: góra mityczna, obecna w europejskiej kulturze dzięki Biblii (to na niej osiadła wg. Starego Testamentu łódź Noego), owiana legendami. Miejsce będące jeszcze jedną kością niezgody między Turkami i Ormianami, o potężnym symbolicznym znaczeniu dla tych ostatnich, ale zatrzymana w całości w granicach Turcji. Przedmiot sporów geologów, teologów, archeologów i polityków, a także zwolenników - zupełnie szalonych z perspektywy przesiąkniętego racjonalizmem Europejczyka, jakim jest autor - koncepcji dotyczących realności i dosłowności biblijnych historii. <br />
Nie jest to jednak biografia góry (na którą skądinąd miejsce to zasługuje), ani historia jej poznawania. Nie jest to też, a w każdym razie nie w głównej mierze historia podróżniczo-alpinistyczna o zdobywaniu najwyższego szczytu Turcji. Autor opisuje przygotowania do wyprawy na Ararat stopniowo odsłaniając biblijne źródła swojej dziecięcej fascynacji tym miejscem. To pretekst, by w dojrzałym wieku zmierzyć się ze swoją nadwątloną, zanikającą religijnością, a przez to zderzyć się z historią kształtowania intelektualnego "ja". Mimo powagi tego wątku, książka jest w wielu fragmentach zabawna, intrygująca dzięki mało znanym faktom, które opisuje, a przede wszystkim pisana ze szczerej, osobistej perspektywy. Polecam podróżującym (realnie, lub poprzez książki) z namysłem, wolniej i głębiej. Zaglądającym pod powierzchnię turystycznych fotek. Tym, którzy przed podróżą sięgają chętniej po eseje Herberta czy książki Colina Thubron'a, niż po - "5 awesome places you can't miss" - opisy z przewodników Lonely Planet.

Ararat: góra mityczna, obecna w europejskiej kulturze dzięki Biblii (to na niej osiadła wg. Starego Testamentu łódź Noego), owiana legendami. Miejsce będące jeszcze jedną kością niezgody między Turkami i Ormianami, o potężnym symbolicznym znaczeniu dla tych ostatnich, ale zatrzymana w całości w granicach Turcji. Przedmiot sporów geologów, teologów, archeologów i polityków,...