Jedna z tych szekspirowskich sztuk, które zrobiły na mnie największe wrażenie, może dlatego, że trudno było mi ją jednoznacznie ocenić, zaklasyfikować czy przyporządkować do jakiejś kategorii. "Koriolan" intryguje, niepokoi i budzi sprzeciw jednocześnie.
Odnoszę wrażenie, że wszystkie postaci tej sztuki, choć wyraziste postacie trybunów i matki Koriolana, Wolumnii, zapadają w pamięć - są tłem dla postaci Koriolana, butnego, aroganckiego wodza, który ma odwagę, aby w republikańskim Rzymie wprost mówić o swojej pogardzie dla ludu. Z jednej strony, w dobie politycznej poprawności, słowa Koriolana wciąż są obrazoburcze, z drugiej - patrząc na to, z jaką łatwością trybunowie manipulują nastrojami tłuszczy trudno nie zgodzić się z bohaterem tragedii.
Koriolan swoją nieustępliwością, dumą, konsekwencją budzi coś w rodzaju szacunku, może nawet sympatii. I zanim jeszcze te uczucia wybrzmią, sytuacja ulega dramatycznej zmianie, bo sprowokowany, urażony Koriolan przechodzi na stronę wroga w wojnie przeciwko Rzymowi. Pojawiają się zatem pytania o motywację Koriolana: czy u źródeł jego odwagi i determinacji leżała chęć zaskarbienia sobie uczuć matki, czy próżność, czy egoizm czy rzeczywiście miłość do ojczyzny i patriotyzm? Kim jest Koriolan: bezradnym człowiekiem, który nie potrafi pokonać słabości swojego charakteru, czy wielką osobowością o niezachwianej prawości, która nie godzi się na gierki, intrygi i podłości ze strony prominentów? Dlaczego ten samodzielny, niezależny mężczyzna, który manifestuje wręcz brak uczuć ulega prośbom żony i matki? Czy poświęca dla nich swoją dumę czy coś więcej - swoją tożsamość?

Przy okazji - plus pięć do kreatywności dla autora okładki, skojarzenie z przewróconym krzesłem kurulnym faktycznie trafne.

Jedna z tych szekspirowskich sztuk, które zrobiły na mnie największe wrażenie, może dlatego, że trudno było mi ją jednoznacznie ocenić, zaklasyfikować czy przyporządkować do jakiejś kategorii. "Koriolan" intryguje, niepokoi i budzi sprzeciw jednocześnie.
Odnoszę wrażenie, że wszystkie postaci tej sztuki, choć wyraziste postacie trybunów i matki Koriolana, Wolumnii,...