Jean Paget dostaje spadek po wuju. Sprawami majątkowymi zajmuje się pewien uroczy prawnik - Noel (podkochujący się w swej klientce starszy pan). Jean jest oszołomiona nagłym bogactwem. Postanawia przeznaczyć pieniądze na budowę studni na Malajach. Kurator rodzinnego majątku jest nieco zdziwione tą decyzją. Jean więc wyjaśnia motywy swojej decyzji i w ten sposób poznajemy jedną z najbardziej makabrycznych historii (która zdarzyła się naprawdę, na Sumatrze):

II wojna światowa. Japończycy zajmują Malaje (gdzie przebywa Jean):

"Teraz jesteście jeńce (...). Będziecie robić dobre rzeczy, posłuszeństwo dla rozkazów, otrzymacie dobrze od japońskich żołnierzy. Będziecie robić złe rzeczy, zaraz zostaniecie zastrzeleni. Tak więc zawsze robicie dobre rzeczy. Gdy oficer przychodzi, stajecie i kłaniacie się, zawsze. To jest dobra rzecz."

Oczywiście rodziny rozdzielano, mężczyźni szli pracować, kobiety z dziećmi zostały w obozie. Szerzyła się malaria, która pochłonęła wiele istnień. Kobiety spały na podłogach, było zimno i brakowało żywności.

"Moje panie - powiedział kapitan - cesarska armia japońska wkroczyła do Singapuru, całe Malaje są wolne. Teraz będzie się budować obozy jenieckie dla mężczyznów, kobietów i dzieci. W Singapurze są obozy jenieckie i wy tam pójdziecie. Jest mi smutno, że wasze życie tutaj było niewygodne, ale teraz będzie lepiej. Jutro wyruszycie do Kuala Lumpur i każdego dnia będziecie iść tyle, ile możecie. Myślę, że z Kuala Lumpur pojedziecie do Singapuru pociągiem. W Singapurze będziecie szczęśliwe."

Kobiety z dziećmi na rękach wędrują kilka miesięcy, odsyłane z jednej mieściny do następnej - wiele z nich tej drogi nie wytrzymuje, wraz z kolejną wyznaczoną trasą maleje liczba podróżników... Po kilkudziesięciu stronach czytania, zaczynają boleć nogi...

Na swej drodze kobiety spotkały Australijczyków (kierowców ciężarówek), którzy nie mogli pogodzić się z tragicznym losem jeńców. Pomagali im, Joe Harman - człowiek, któremu najbardziej zależało na życiu kobiet, starał się dostarczać im najpotrzebniejszych rzeczy. Dostały lekarstwa, mydło i żywność, jednak kradzież kurczaków dla angielskich kobiet była momentem dramatycznym - za który Joe przypłacił życiem...

"Ukrzyżowali go - powiedziała cicho - Zabrali wszystkich nas do Kuantanu, gwoździami przybili mu ręce do drzewa i bili go, aż skonał. Trzymano nas tam, kazano się temu przyglądać."

Kobiety docierają do Kuala Telang, umiera ich jedyny nadzorca, za zgodą wodza wioski osiedlają się tam i pracują na polach ryżowych, sytuacja ta trwa trzy lata, aż do końca wojny.

Panna Paget czuje, że ma ogromny dług wdzięczności wobec tej wioski i jej ludności, dlatego postanawia im pomóc. I swój cel osiąga. Wybudowała kobietom studnię i pralnię, dowiedziała się, że w krytycznym stanie znalazł się w szpitalu ukrzyżowany Australijczyk i wspomnienia o Harmanie ożyły... Chce go odszukać. I znów zaczyna się jej wędrówka, tym razem dobrowolna i świadoma. Odwiedza miasta i miasteczka, obserwuje i odnajduje swoje "powołanie". Pragnie stworzyć miasteczko jak Alice Springs. Zaczyna od wykonywania butów, otwiera lodziarnie itp. Zaczyna się nowe życie, dla niej, dla Joego, dla Wiilstone...

Shute ma ten dar, że w niewielkiej ilości słów, potrafi przekazać maksimum treści. Każde zdanie wydaje się wnosić coś bardzo ważnego do książki, każdy akapit ma w sobie ładunek informacji. Poza tym indywidualizm postaci - wspaniały!

Książka podzielona jakby na dwie części - pierwszą, opowiadającą koszmar jeńców, poruszającą i drugą - edukacyjną i pocieszającą. Jean Paget kojarzy mi się troszkę z dr Quinn (serial z lat mojego dzieciństwa), obce kobiety wkraczają w zamknięty świat i dokonują swoistej "rewolucji" na niemal każdej płaszczyźnie, oczywiście różnią się profesją, ale chyba przyświeca im wspólny cel. Bardzo ciepła druga część, dość sielankowa. Na podstawie tej książki powstał serial, ale nie miałam przyjemności go oglądać.

http://dajprzeczytac.blogspot.com/

Jean Paget dostaje spadek po wuju. Sprawami majątkowymi zajmuje się pewien uroczy prawnik - Noel (podkochujący się w swej klientce starszy pan). Jean jest oszołomiona nagłym bogactwem. Postanawia przeznaczyć pieniądze na budowę studni na Malajach. Kurator rodzinnego majątku jest nieco zdziwione tą decyzją. Jean więc wyjaśnia motywy swojej decyzji i w ten sposób poznajemy...