Jodi Picoult- Nie zawiodłam się po raz trzeci !! Książkę czytałam z zapartym tchem, a z Peterem poniekąd się utożsamiałam. Kiedyś czułam się wyobcowane poprzez chorobę. Teraz jest inaczej, jestem dorosła, zauważyłam, że problem tkwi w mojej głowie, a nie w kalectwie, którego nie da się zauważyć gołym okiem. Nurtuje mnie pytanie, czy Peter był wstanie dopasować się do otoczenia. Dlaczego inność stała się powodem do szykan? Autorka trafnie opisała ludzi, którzy z premedytacją górują nad innymi. Nie słabszymi lecz doskonałymi w swojej inności. Przepraszam, być może moja empatia nie sięga na tyle daleko aby starać się współczuć ofiarom masakry. No dobrze, uczniowie, którzy "nawinęli" się pod rękę nie powinni paść trupem, dosłownie. Ale reszta? Pamiętasz, jak rodzice powtarzali Ci już od małego "Nie czyń drugiemu, co Tobie niemiłe." W przypadku opowieści J.P. nie można użyć słowa niemiłe. Bestialskie, nieludzie, godne pożałowania ! A Josie ? Na jej miejscu nie żałowałabym tego, że oddała celny strzał w stronę swojego chłopaka. Chłopaka - kata psychicznego oraz fizycznego.
Mogłabym jeszcze wiele napisać o tej książce, co tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że głęboko zapadła w moją pamięć.

Polecam Ci przeczytać ów historię. Tak dla uświadomienia sobie, nie tylko, jak życie potrafi być okrutne, ale również dlatego abyś pojął, jak życie jest kruche.

Jodi Picoult- Nie zawiodłam się po raz trzeci !! Książkę czytałam z zapartym tchem, a z Peterem poniekąd się utożsamiałam. Kiedyś czułam się wyobcowane poprzez chorobę. Teraz jest inaczej, jestem dorosła, zauważyłam, że problem tkwi w mojej głowie, a nie w kalectwie, którego nie da się zauważyć gołym okiem. Nurtuje mnie pytanie, czy Peter był wstanie dopasować się do...