Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chwyciła mnie za serce. Smutna i wspaniała zarazem! Jest to jedna z niewielu książek, do których będę wracać z zamiłowaniem.

Chwyciła mnie za serce. Smutna i wspaniała zarazem! Jest to jedna z niewielu książek, do których będę wracać z zamiłowaniem.

Kontynuacje. Cóż, są takie książki, które nie powinny posiadać "drugiego ja". Wystarczyłaby mi świadomość, że Lou zaczęła wreszcie brać życie garściami. Bardzo emocjonalnie podeszłam do jej zachowań, decyzji, nowej miłości (chociaż wiem, że miłość do Willa nie posiada daty ważności).
Druga część napisana przez J.M. wprawia człowieka w osłupienie-NAPRAWDĘ ! Pierwsze przewertowane kartki i rozszerzałam oczy ze zdziwienia.
Ubolewam nad tym, że powstała kontynuacja lecz nie umniejsza to całkiem niezłej zawartości części drugiej.
Serce zostaje przy "Zanim się pojawiłeś.", a rozum przetwarza "Kiedy odszedłeś."

Kontynuacje. Cóż, są takie książki, które nie powinny posiadać "drugiego ja". Wystarczyłaby mi świadomość, że Lou zaczęła wreszcie brać życie garściami. Bardzo emocjonalnie podeszłam do jej zachowań, decyzji, nowej miłości (chociaż wiem, że miłość do Willa nie posiada daty ważności).
Druga część napisana przez J.M. wprawia człowieka w osłupienie-NAPRAWDĘ ! Pierwsze...

Jodi Picoult- Nie zawiodłam się po raz trzeci !! Książkę czytałam z zapartym tchem, a z Peterem poniekąd się utożsamiałam. Kiedyś czułam się wyobcowane poprzez chorobę. Teraz jest inaczej, jestem dorosła, zauważyłam, że problem tkwi w mojej głowie, a nie w kalectwie, którego nie da się zauważyć gołym okiem. Nurtuje mnie pytanie, czy Peter był wstanie dopasować się do otoczenia. Dlaczego inność stała się powodem do szykan? Autorka trafnie opisała ludzi, którzy z premedytacją górują nad innymi. Nie słabszymi lecz doskonałymi w swojej inności. Przepraszam, być może moja empatia nie sięga na tyle daleko aby starać się współczuć ofiarom masakry. No dobrze, uczniowie, którzy "nawinęli" się pod rękę nie powinni paść trupem, dosłownie. Ale reszta? Pamiętasz, jak rodzice powtarzali Ci już od małego "Nie czyń drugiemu, co Tobie niemiłe." W przypadku opowieści J.P. nie można użyć słowa niemiłe. Bestialskie, nieludzie, godne pożałowania ! A Josie ? Na jej miejscu nie żałowałabym tego, że oddała celny strzał w stronę swojego chłopaka. Chłopaka - kata psychicznego oraz fizycznego.
Mogłabym jeszcze wiele napisać o tej książce, co tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że głęboko zapadła w moją pamięć.

Polecam Ci przeczytać ów historię. Tak dla uświadomienia sobie, nie tylko, jak życie potrafi być okrutne, ale również dlatego abyś pojął, jak życie jest kruche.

Jodi Picoult- Nie zawiodłam się po raz trzeci !! Książkę czytałam z zapartym tchem, a z Peterem poniekąd się utożsamiałam. Kiedyś czułam się wyobcowane poprzez chorobę. Teraz jest inaczej, jestem dorosła, zauważyłam, że problem tkwi w mojej głowie, a nie w kalectwie, którego nie da się zauważyć gołym okiem. Nurtuje mnie pytanie, czy Peter był wstanie dopasować się do...