Eskil, syn Heikego i Vingi, od dzieciństwa marzył o dorównaniu swojemu ojcu, wierzył też, że jest jednym z wybranych z Ludzi Lodu. Jego wyobraźnię rozpalała historia o wielkim skarbie zakopanym w odległym Eldafjord. Kiedy chłopak dorasta postanawia wyruszyć na poszukiwanie skarbu. Okazuje się, że z domem w Eldafjord związana jest mroczna historia.

Początek książki był nieco nudny(jakoś nie do końca podchodzi mi to pokolenie Ludzi Lodu), jednak wraz z ponownym pojawieniem się Heikego i Vingi akcja nabrała tempa. Tajemnica domu w Eldafjord jest naprawdę intrygująca, zwłaszcza, że w pewien sposób związana z Ludźmi Lodu. Przy niektórych fragmentach aż miałam ciarki. Eskil okazał się całkiem fajną postacią, wreszcie jakiś ważny bohater ma interesującego potomka. Heike jak zawsze jest do pokochania, chociaż w tym tomie wyraźnie uświadamiamy sobie, że dziedzictwo Tengela Złego jest jednak w nim cały czas obecne. Największą zaletą książki była dla mnie jednak Solveig – nieszczęśliwa, doświadczona przez los kobieta, która zrobi wszystko dla swojego syna. Pokochałam jej dobroć i siłę, i cały czas kibicowałam Solveig, by w końcu spotkało ją coś dobrego.

,,Dom w Eldafjord” to klasyczna powieść o Ludziach Lodu – znajdziemy tu zagadkę, magię, miłość, ludzkie okrucieństwo i dobroć, fanatyzm religijny, szczerą wiarę i pogańskie rytuały. Fani będą usatysfakcjonowani.

,, Właściwie pojęta religia to jedynie ewangelia miłości, nic więcej.”

Eskil, syn Heikego i Vingi, od dzieciństwa marzył o dorównaniu swojemu ojcu, wierzył też, że jest jednym z wybranych z Ludzi Lodu. Jego wyobraźnię rozpalała historia o wielkim skarbie zakopanym w odległym Eldafjord. Kiedy chłopak dorasta postanawia wyruszyć na poszukiwanie skarbu. Okazuje się, że z domem w Eldafjord związana jest mroczna historia.

Początek książki był...