Znalazłam tę książkę w bibliotece miejskiej. Wzięłam ją, bo ma zachęcającą okładkę i ten napis "Książka, która Cię pochłonie... Dosłownie!". No to spróbowałam. Nie wiem czemu, ale od razu skojarzyła mi się z innymi książkami "o książkach", czyli z "Niekończącą się historią" i "Atramentowym sercem". To są jedne z moich ulubionych! Więc poprzeczkę postawiłam wysoko.

I co? Historia wydaje mi się strasznie banalna. Sposób pisania autora też nie jest zaskakujący. Może dlatego, że nie jest pisarzem, tylko informatykiem? Nie ważne... Książka mnie nie wciągnęła ani troszeczkę. Akcja była przewidywalna i nużąca. Nie było nic ciekawego. Nawet nie dorasta do pięt powyższym tytułom. Zawiodłam się po prostu.

Jedyne co mi się podobało to to, że do końca nie wiedziałam jak to działa. I tylko tyle. Choć sposób w jaki Norman dostaje się do opowieści, jest, trzeba przyznać, też dosyć oryginalny... Ale co z tego? Zbyt łatwo mu wszystko przychodziło. Historia nie trzyma w napięciu, nie zaskakuje i niestety nie ciekawi. Sama nie wiem jak dotrwałam do końca. Jest na poziomie, no... podstawowym. Ani zła, ani dobra.

Znalazłam tę książkę w bibliotece miejskiej. Wzięłam ją, bo ma zachęcającą okładkę i ten napis "Książka, która Cię pochłonie... Dosłownie!". No to spróbowałam. Nie wiem czemu, ale od razu skojarzyła mi się z innymi książkami "o książkach", czyli z "Niekończącą się historią" i "Atramentowym sercem". To są jedne z moich ulubionych! Więc poprzeczkę postawiłam wysoko.

I co?...