Nieomal w każdej serii, sadze, ba nawet w trylogii nadchodzi moment w którym autor na chwilę przystaje, zatrzymuje akcję, czasami gubi się lub brakuje mu pomysłów. Nie inaczej jest w przypadku tomu piątego serii o przygodach Marka, Staszka i Heli. Autor doskonale nakreślił tu realia epoki oraz tło społeczno-obyczajowe i jest to, niestety jedyny atut powieści. Gdzieś przepadł klimat awanturniczych przygód, naturalistycznych opisów, karkołomnych zmagań, element fantastyczny ograniczył się do pojawienia się nagle Iny oraz całkowitej zmianie zadań bohaterów, nawet wątek Marka zredukowany został do zapuszkowania go w lochu, gdzie siedzi sobie przez całą akcję książki. Na pierwszy plan wysuwa się Staszek, który niby ma za zadanie wyciągnięcie Marka i szukanie okrutnych morderców ale jakby o tym zapomina, wtapia się w tłum, łazi, gada i smali cholewki. Niektóre wątki wręcz rozbrajają naiwnością (powrót katowej jako nemezis Heli)a z powieści wieje nudą i przegadaniem. Co więcej autor nie wiedział co zrobić z losami bohaterów więc stosuje tu znany zabieg typu "z deszczu pod rynnę". Całokształt wypada blado na tle serii która straciła bardzo wiele. Szkoda...

Nieomal w każdej serii, sadze, ba nawet w trylogii nadchodzi moment w którym autor na chwilę przystaje, zatrzymuje akcję, czasami gubi się lub brakuje mu pomysłów. Nie inaczej jest w przypadku tomu piątego serii o przygodach Marka, Staszka i Heli. Autor doskonale nakreślił tu realia epoki oraz tło społeczno-obyczajowe i jest to, niestety jedyny atut powieści. Gdzieś...